Ta strona została uwierzytelniona.
okrągluchnom, jako bochenek chleba, a Pan Jezus do niéj:
— Gryź!
Gryzie Śmierć, gryzie — zębiska ją bolom; zgryzła wreście calusieńkom skałkę — i patrzy: az tu w środku chrobocek maluśki siedzi.
A Pan Jezus prask Śmierć w pysk.
— Widzis, powieda, to ja i o tym maluśkim chrobocku na dnie morza wiem i pamiętom, a ty myślis, ze ja o siérotach nie będę pamiętał?
— Chybaj, bier matkę!...
..............
..............
