Strona:Hamlet (William Shakespeare).djvu/095

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Królowa.Nie turbuj się Waćpan;
Zgromię go należycie. Wyjdź, już idzie.

(Poloniusz kryje się).
(Hamlet wchodzi).

Hamlet. Jestem więc, matko; czego żądasz?
Królowa. Hamlecie, bardzoś zmartwił twego ojca.

10 

Hamlet. Matko, zmartwiłaś bardzo mego ojca.

Królowa. Przestań; odpowiedź twoja bezrozumna.
Hamlet. Przestań; pytanie twe bezbożne.
Królowa. Cóż to znaczy, Hamlecie?
Hamlet. Czego żądasz, matko?

15 

Królowa. Czy mnie już nie znasz?

Hamlet. O znam, na krucyfiks!
Jesteś królową, żoną twego szwagra;
A przytem, — żal się Boże! — moją matką.
Królowa. Muszę więc kogo innego przywołać,
Co się rozmówi z tobą.

Hamlet.Siadaj, pani:

20 

Nie wyjdziesz stąd, na krok się stąd nie ruszysz,
Póki nie stawię przed tobą zwierciadła,
W którem się przejrzysz z gruntu.

Królowa. Co chcesz czynić?
Nie chcesz mię zabić przecie. Hej! ratunku!
Poloniusz (za obiciem). Ratunku!

25 

Hamlet (dobywając szpady). Cóż to? szczur? — Bij, zabij szczura!
Ten sztych dukata wart.

(Zadaje pchnięcie przez obicie).[1]

Poloniusz (za obiciem). Zabity jestem!

(Pada i umiera).

Królowa. Nieszczęsny, cóżeś uczynił?
Hamlet.Sam nie wiem.
Czy to król?

(Podnosi obicie i wyciąga Poloniusza).

Królowa. Co za czyn zapamiętały!

Hamlet. Zapamiętały czyn! Wistocie, matko;

30 

Tak samo prawie, jak zgładzać ze świata
Króla, a potem iść za jego brata.

Królowa. Jak zgładzać króla?

Hamlet.Tak-em wyrzekł, Pani.

  1. „Hamlet zadaje pchnięcie przez obicie“. Obicia niegdyś nie były do ścian przylepiane, tak jak teraz, ale dla zabezpieczenia od wilgoci, umieszczane w oddzielnych ramach w pewnej od ścian odległości. Miejsce więc pozostające wolne mogło służyć do ukrycia się.