- 6. Kierunek ekspansji przesuwa się od państw bardziej do słabiej rozwiniętych cywilizacyjnie;
- 7. Dążenie do ekspansji terytorialnej rośnie w miarę poszerzania się obszaru.
- 6. Kierunek ekspansji przesuwa się od państw bardziej do słabiej rozwiniętych cywilizacyjnie;
Był przy tym gorącym zwolennikiem geopolitycznej koncepcji Mitteleuropy. Ważnym terminem, które wprowadził do nauki i które odcisnęło swoje piętno w historii było pojęcie Seemacht, potęgi morskiej. Uważał, że Niemcy powinny stać się mocarstwem morskim, co miało im zapewnić światową preponderancję[1].
Poglądy Friedricha Ratzla silnie wpłynęły na intelektualną twórczość Johana Rudolfa Kjelléna (nie używał swojego pierwszego imienia, stąd w nauce znany jest jako Rudolf), twórcy pojęcia geopolityka, o czym wspomniano wyżej. Rudolf Kjellén zajmując się naukowo, jak i praktycznie polityką (zasiadał w szwedzkim parlamencie) był gorącym germanofilem, co znalazło wyraz w jego prasach. Fundamentalną książką szwedzkiego politologa była publikacja pt. Staten som Lifsform („Państwo jako forma życia”), wydana w Sztokholmie w 1916 r., już rok później przetłumaczona na niemiecki. Wyłożył w niej swoją autorską definicję geopolityki.
- ↑ Wolff-Powęska, S. Eberhard, Przestrzeń…, s. 41-48; A. Wolff-Powęska, Doktryna…, s. 90-91; F. Ratzel, Geografia polityczna, [w:] A. Wolff-Powęska, S. Eberhard, Przestrzeń i polityka. Z dziejów niemieckiej przestrzeni politycznej, Poznań 2000, s. 227-251; F. Ratzel, Die Gesetze des räumlichen Wachtums der Staaten: Ein Beitrag zur wissenschaftlichen politischen Geographie, „Petermanns Geographische Mitteilungen“ 1896, nr 42, s. 97-107; F. Ratzel, Der Lebensraum. Eine biogeographische Studie, Tübingen 1901; C. Jean, Geopolityka, Wrocław 2003, s. 62-63; J. Skrzyp, Z. Lach, Geopolityka i geostrategia, Warszawa 2007, s. 18-19; L. Sykulski, Geopolityka. Słownik..., s. 48, 82-83.
