Strona:Franciszek Blei - Prawdziwa miłość.djvu/13

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


Z

Zwłaszcza kobiety, które, jak powiada Leibniz, umieją wszystko prócz tego, czego się można nauczyć, śmiać się będą z tytułu Podręczników miłości i z naiwnych uroszczeń autora. Ten jednak śpieszy odpowiedzieć na nieco szyderskie, nieco zdumione spojrzenie swej pięknej czytelniczki uśmiechem, który w romansach niewieścich zwany jest sardonicznym: ma to być znak zgody z uśmieszkiem domniemanej uczennicy, uśmiech, stwierdzający, iż oczywiście nikt nie nauczy się miłości z książek, jeśli nie posiada genjuszu miłości, — tak zresztą rzadkiego, jak każdy inny genjusz. Ale istnieją przecież talenty. Można je naprowadzić na właściwą drogę, aby się rozwinęły.