fraga aizoon, Sedum fabaria, Arabis alpina, A. Halleri, Delphinium elatum, Atragene alpina, Galium aristatum, Himantoglossum hircinum. Ostatnie dwie rośliny są nowe dla flory galicyjskiéj.
2. W dolinie kościeliskiéj, wyniesionéj na 2908 stp. n. p. m. znajdowałem wszystkie powyżéj wymienione prócz Epipogium Gmelini; a nadto jeszcze: Narthecium ossifragum, Thymus alpinus, Campanula Scheuchzeri, C. trachelium flore albo, Rosa alpina, Bupleurum angulosum, B. ranunculoides α. humilis, Alsine verna, Gypsophila repens, Polygala amara β. alpestris, i wiele już czysto alpejskich, jak: Papaver alpinus, Silene acaulis, Saxifraga caesia, S. cespitosa, S. muscoides, Viola biflora, Homogyne alpina. Lasy Regli Zakopanego i doliny kościeliskiéj składają wyłącznie świerki i jodły, miejscami zaś buki; z krzewów zawadzają się: Sorbus aria. Cotoneaster vulgaris, Ribes petraeum, R. alpinum, Sambucus racemosa, Rubus glandulosa.
3. Giewont, owa skalna ściana od strony północnéj zupełnie pionowa, u stóp któréj na przestrzeni prawie milowéj rozrzuconém jest Zakopane, sięga aż do wysokości 5737 stp. n. p. m. Szary wapień spodniéj formacyi Jura, zwany Lias, stanowi całą tę massę skalistą. Roślinność Giewontu dosyć jest bujną, i o tyle rozmaitą, że prawie trzy czwartych roślin alpejskich, późniéj na innych miejscach natrafianych, znalazłem tutaj zgromadzone. 10go sierpnia wszystko było na nim w pełnym kwiecie, a w niektórych załamkach, gdzie słońce późniéj mogło śniegi stopić, znalazłem rośliny wiosenne, dopiéro się rozwijające, jak: Primula veris, Prim. elatior i Gentiana verna. Wstępując od strony wschodniéj doliną zwaną Białą, w przyległym lesie bukowym napotkałem Corallorhiza innata, storczyk w ogólności rzadki, ale mi dobrze znany, bo przed miesiącem właśnie wynalazłem go w okolicach Krakowa. Dolina ta otoczona wysokiemi skałami, zwanemi Małym Giewontem, mieści w sobie obszerną łąkę czyli polanę. Polanami zowią się łąki lub pastwiska w krainie Regli położone. Z polan zazwyczaj zbierają siano, i takowe do wsi zwożą. Łąki lub pastwiska powyżéj górnéj granicy kosodrzewiny, czyli już w krainie alpejskiéj, zowią się halami. Na piérwszych, prócz zwykłych roślin łąkowych, przeważa znacznie Senecio doronicum. Drugie zaś składają rośliny wyłącznie alpejskie z przeważającą ilością Aronicum Clusii, Adenostyles albifrons, Ranunculus aconitifolius, Phleum alpinum i inne. Poniżéj nieco krainy hal, kędy miejscowość jest stromo skalista
Strona:Feliks Berdau - Wycieczka botaniczna w Tatry odbyta w r. 1854.djvu/8
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.