Strona:F. Antoni Ossendowski - Przygody Jurka w Afryce.djvu/39

faszyny, czyli prętów i bambusów, skrapiając je wodą z odrobiną cukru i mąki.
 Taka praca odbywała się przez dzień cały, w nocy zaś przybywali inni robotnicy, ukryci od oczu ludzi. Były nimi termity. Małe, ślepe owady, podobne do mrówek, a żyjące pod ziemią lub w zbudowanych przez nie wysokich kopcach.
 Miljony pracowitych, mądrych istotek przychodzi tu w nocy i natychmiast rozpoczyna roboty budowlane, przynosząc ze sobą ziemię, przerobioną w żołądku na cement.
 Termity budują sklepienie nad zbryzganym słodką wodą pokładem faszyny.
 Postępują w ten sposób za każdym razem, gdy znajdują jakieś pożywienie.
 Pochodzi to stąd, że termity nie znoszą słońca.
 Znalazłszy coś do zjedzenia, natychmiast pokrywają to warstwą swego cementu i doprowadzają do niej krytą galerję, biegnącą od gniazda.
 Gdy termity powloką ułożoną warstwę prętów i trzcin cementem, murzyni ubijają go ciężkiemi walcami i kładą nową faszynę, którą owady znowu okrywają swoim budulcem.
 Taka wspólna praca ludzi i termitów powtarza się do trzech lub pięciu razy, poczem powierzchnia drogi staje się równą i twardą.