Strona:Ernest Buława - Poezye studenta - tom I.pdf/385

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
TĘSKNOTA ZA RUSIĄ.




Tęskno mi za nią! — dawno nie słyszałem
Już Ruskiej dumki, ni tamtego słońca —
Oczyma memi dawno nie zajrzałem,
Więc do niej pieśni mojej poślę gońca —
Tęskno mi za nią! tak dawno, tak długo
Żadnej ja pięknej nie widział Rusinki,
Co by mi dumkę nad łąk tamtych smugą
Piersią natchnionej nuciła ptaszynki! —
Więc leć tam myśli moja! chyżej Dońca
Na twym rumaku przeleć tamte strony,
Odwiedź te góry o zachodzie słońca,
Tych lip szum cichy — te wieczorne dzwony —
Potem wróć do mnie i sercu tęsknemu
Mów długo, długo, coś okiem zajrzała,
Gdyś nad krainą drogą mnie smutnemu
Jak smutny anioł cicho przelatała. —





TĘSKNOTA.




Cicho w koło — pusto w koło,
Na pierś spada moje czoło,
I myśl moja cicha, smętna,
Jak jaśminu woń namiętna,
Wola sercem z pod swej zbroi
Gdzieście? gdzieś cie? bracia moi! —