Strona:Ernest Buława - Poezye studenta - tom I.pdf/296

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Jest utwór, co stworzony z rozpalonym łonem,
Gorączkowych urojeń widziadła samego:
Gdzie ramię od ramienia, różna kość od kości,
Choć przystaną — stanowić nie mogą całości!
Lecz wieszczom i malarzom służy prawo równe
W własne kształty przybierać istoty stworzone?
Wiemy o tem — i prosząc o względy zarówne,
Przesyłamy je wzajem, ale słabą stronę
Tworzenia niewłaściwych i różnych postaci,
Nie zniesiem! — ni bratania wężów z ptaszym płodem.
Ni spokrewnienia wilków z słabych owiec rodem!
Gdzieniegdzie w wyższym tworze, dla zaokrąglenia
W cienie ozdobne światło rzucić się opłaci:
Czy myśli kolorytem kreślisz gaj zielony,
Czy Diany ołtarze, lub dźwięki strumienia,
Co dzwoniąc szklanną falą, na kamień z kamienia
Przebiegają niw polnych kobierzec zielony —
Czy wreszcie siedmiobarwny łuk tęczy chcesz skreślić —
Lecz ozdoby się rodzą — o nich nie trza myśleć.
Może oddać potrafisz cyprys rozżalony,
Nad grobami samotnie w żałobie zwieszony?
Lecz cóż po nim, gdy żeglarz co stracił nadzieję
Po strzaskaniu łodzi, się wdarł na brzegi,
I gdy losów szczęśliwe zbiegły się koleje,
On obraz swój malować w murach świątyń każe;
Kędy na chwałę bogu wilgotnego łoża
Z trójzębem, ozdobione wznoszą się ołtarze! —
Toć wtedy zamiast urny co z pod mistrza dłoni
Wychodząc, miała zdziwić urokiem piękności,
Urósł chropawy garnek potwornej szpetności.
Jaki chcesz obierz utwór — a byle całości,
Przystanie do twej myśli ni to laur do skroni.
Ojcze! i godni Ojca przyjaźni synowie!
Największych błędów źródło nagannem nie bywa —
Przed wszystkiem chcę, by mowa ma była treściwa.
Rozliczne myśli nieraz chmurzą się po głowie,
Każdy obraz mnie blaskiem ułudza przyjemnym,
A gdy strumień słów moich nazbyt się rozpływa,