Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ STUDENCKA.
Studentowi mało trzeba:
Księga, pióro, wody dzban.
Cienia drzew, pięknego nieba,
I o chlebie — student Pan!
Wszystkie stany w węzeł bratni
Tu się plączą w przyjaźń szkół —
Dobry pierwszy i ostatni,
Pracują jak roje pszczół.
Lecz w tej pracy i mozole
Niech kto drogę zajdzie raz,
To jak pszczoła żądłem skole,
Choć i ginie koląc wraz —
I poezyi struna święta
Tu drga życiem, szczęściem, łzą —
Młode serce wre niespięte
Wiecznie żyć — o, chwila łez!
I jak dzisiaj w bratniej próbie
Połączone serca wraz —
Jak już tylko złączy w grobie,
Po tem życiu — złączy czas!
Z HOMEREM NA BRZOZIE.
STUDENCKA FANTAZJA. (1855.)
I cóż dziwnego, że student wśród ciszy
Z pogodną duszą i z Homerem w ręku
U szczytów brzozy jak na końskim łęku,
Szmer heksametru w jej listeczkach słyszy?
