zgrabny, w miarę wesół i ciekawy, był za to nadmiarę poufałym i przywiązanym.
Młodym jeszcze chłopakiem zabrał go profesor z rodzicielskiego zaścianka, z puszczy litewskiej. Śmiały i sprytny, zżył się prędko z nowemi warunkami. Nauczył się obcego języka i nieznacznie stał się niemal prawą ręką młodego uczonego.
Lat czternaście przerobiło bezpretensyonalnego chłopca na zaufanego laboranta w muzeum i stałego towarzysza wycieczek naukowych, zarazem lokaja, kucharza, sekretarza i troskliwego opiekuna swego profesora. Czyścił on buty, smażył w podróży befsztyki, składał i sklejał kości, utrzymywał roczniki czasopism w porządku, a zarazem umiał dziesięć razy na godzinę sprowadzać na siebie mniejsze lub większe wybuchy niezedowolenia profesora. Pod tym ostatnim względem Stanisław mistrzem był prawdziwym. Drobnostką u niego było sklejenie połamanych kości niedźwiedzia jaskiniowego z odłamkami kości hyeny, oddanie do oprawy dwóch czasopism pomieszanych z sobą i utrzymywanie, że wszystko w porządku. O czynnościach zarówno pana jak własnych wspominał najczęściej w liczbie mnogiej.
Egzaminowaliśmy studentów, zapłaciliśmy krawca, odkryliśmy szkielet małpy w Pikermi, udała się nam prelekcya — wszystko dokonywało się w liczbie mnogiej. — Profesor niemiał nic przeciw takiej współce, wszystko więc było w porządku.
Sprawiedliwość wyznać każe, iż posiadał niejakie prawo do poufałości, gdyż wiedza geologiczna niezupełnie była mu obcą.
W niej petrografia[1] była najmocniejszą stroną Stanisława. Minerały złożone w muzeum, które z natury swych obowiązków często przynosił, odnosił i okurzał, zaciekawiały go zawsze niepomiernie i stosunkowo dużo o nich wiedział. Umiał odróżniać Wapień od Dolomitu lub Marglu. Znał rudy żelazne, miedziane, srebrne lub inne. Wiedział, co to Porfiry i Trachity, Fluoryt i Kryolit. Co to skały metamorficzne, jak Syenit, Kwarcyt, Gnejsy i łupek mikowy, talkowy i chlorytowy. Itakolumit wzbudzał w nim zawsze podziw i za każdą nadarzoną sposobnością lubił zginać jego giętkie płyty niby tabliczki tektury.
- ↑ Nauka o czynnikach oraz siłach, które brały udział w tworzeniu i przerabianiu skał i skorupy ziemi. Traktuje o pochodzeniu skał, o tworzeniu się gór, dolin, lądów i o przyczynach zmian w warstwach i powierzchni ziemskiej.
