Karkonosze śląskie, góry prastare,
Oj niegdyś nasze słowiańskie, prześliczne;
Czemuście, czemu złamały nam wiarę,
Hej, dziś germańsko-kosmopolityczne?
Aby wykazać dokumentnie, że Śląsk to ziemia rdzennie polska, ks. Damroth dokładnie badał nazwy miejscowości śląskich. Wynik tych studiów ogłosił drukiem pod tytułem „Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedutung“. (Beuthen O/S. Verlag von Felix Kasprzyk. 1896). Ledwie połowa arkuszy była wydrukowana, gdy śmierć wytrąciła autorowi pióro z ręki. Wydawnictwa dopilnował potem ks. prob. Gregor.
Podobnie ks. Konstanty nie doczekał się wyjścia religijnego dziełka, którego rękopis, zupełnie wykończony, nosił tytuł „Iskry Ignacjańskie“ a które po śmierci jego wyszło nakładem „Katolika“ w Bytomiu jako „Pobożne rozmyślania na każdy dzień roku“.
∗ ∗
∗ |
Ks. Damroth umarł na suchoty we wtorek, dnia 5 marca 1895 r., rano o godzinie trzeciej. Zaopatrzony św. sakramentami, skonał na ręku kochającej siostry, która najczulszą opieką go otaczała. Ledwie był zamknął oczy do snu wiecznego, gdy kanarek w jego pokoju ślicznie zaczął śpiewać, aż się wszyscy zadziwili.
Pogrzeb odbył się w Pilchowicach w sobotę. Ze wszystkich stron przybyli znajomi, przyjaciele i wielbiciele cnót, talentu i zasług nieboszczyka; tylko księży było zadziwiająco mało, bo ledwie dwadzieścia. „Die Geistlichkeit hat völlig versagt — Duchowieństwo zawiodło zupełnie“, takie było ogólne wrażenie. Widocznie młodsi księża bali się pokazać na pogrzebie polskiego konfratra. Zato lud górno-
