Strona:Emil Szramek - Ks. Konstanty Damroth.pdf/40

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Niech przypomną wam to świeże
Kwiaty hasło śląskiej ziemi,
Że przy ojców mowie, wierze
Aż do zgonu stać będziemy.

Niech przypomną prawdę starą
Że nie cudem, ale trudem,
Miarą, wiarą i ofiarą
Zostaniemy wolnym ludem.

Wierszem „Nasz oręż“ podaje Ślązakom praktyczny program pracy, aby przyszłość lepszą, zbudować i utrwalić:

Nam twierdzami dziś warsztaty,
Dwory, szkoły i pracownie.

Nam wojęnną sztuką — praca,
Bronią — wiedza lub narzędzie;
Co kto umie, to połaca,
Byle robić — zawsze — wszędzie.

Naszą bronią — słowo dzielne,
Prawem i męstwem natchnione;
Bronią — pieśni nieśmiertelne,
Bo nadzieją namaszczone.

Naszą bronią — pacierz rzewny,
korny, zbożny, pełen skruchy;
A że szczery, skutku pewny,
Przeto pełen też otuchy.

Naszem hasłem: Bóg i wiara!
Naszem godłem: miłość, zgoda!
Naszą siłą: to ofiara!
A wygraną: to swoboda!

Pod takiemi znaki wrogów
Zwyciężymy i wyprzemy
Daleko z ojczystych progów,
Lecz oręża nie złożymy!

Bo choć wroga zewnętrznego
Z kraju swego wypędzimy,
Dopiero gdy domowego
Zniszczym, przyszłość utrwalimy.