Strona:Emil Szramek - Ks. Konstanty Damroth.pdf/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
I.

Konstanty urodził się dnia 14 września 1841 roku w Lublińcu, gdzie ojciec posiadał domek z małem gospodarstwem i pełnił służbę kościelnego. Tak wuj jak i stryj jego byli księżmi. Z jedenaściorga dzieci, których czworo umarło w młodym wieku, Konstanty był dziewiątym z rzędu. Gdy na Górnym Śląsku nastał głód i mór (1847), chłopiec po raz pierwszy opuścił dom rodzinny; oddano go bowiem pod opiekę wuja, ks. Jüttnera, który podówczas był nauczycielem seminarjum w Paradyżu w Poznańskiem. Tam Konstanty chował sie w domu sierot. Tęsknił za chatą rodzicielską i obraz jej żywo miał zawsze w pamięci:

Obok dworku stara lipa —
Co ją sadził dziad —
Jeszcze stoi czuły świadek
Mych dziecięcych lat.
Obraz nad wrotami, ławę
Z darni obok znam,
l gołębnik pochylony
Jeszcze jest ten sam.
Zadumany na stodole
Bocian patrzy w dal,
A przed sienią się wyciąga
Wierny stary Zwal.

W roku 1852 ks. Jüttner został dyrektorem seminarium nauczycielskiego w Głogówku, a młody Damroth poszedł do Opola do gimnazjum. Wuj wspierał