Strona:Elżbieta Jaraczewska - Powieści narodowe 01.djvu/190

i Adolfa, dla potwierdzenia danego im zezwolenia.
 W następującą niedzielę obydwóch siostr ogłoszono pierwsze zapowiedzi; wesele jednak Emilji spokojnie w Topolówce, a Zofji później w Warszawie, w domu babki, odbywać się miało. Napisano natychmiast do Hrabiny, donosząc jej o wszystkiem, jako i do Wojewody, odejmując mu wszelką nadzieję, a do mającego nastąpić niebawnie Emilji szlubu, zaczęto czynić przygotowania.
 Emilia, odebrała wkrótce od Hrabiny uszczęśliwionej, iż idąc za Władysława, zbliżyła połączenie Zofji z Adolfem, kosztowne dary; sama zaś wymogła u Władysława, przeciwko powszechnemu zwyczajowi, nie czynienie jej żadnych przed weselem podarunków, bo miała zaszczepioną od ojca zasadę: że zamiłowanie zbytku najprawdziwszą jest nędzą, i że wszystkie przedszlubne, nierozsądne fantazye, długiemi się częstokroć po szlubie okupują kłopotami.
 Ożywiona tymczasem Topolówka, miłością młodych kochanków mocno atoli się z sobą różniących, gdyż Władysław zostawał ciągle