Strona:E. T. A. Hoffmann - Powieści fantastyczne 01.djvu/207

go dokładnie powiadomili, co się zdarzyło od chwili jego odjazdu, i dowiedział się, że signora, wyleciawszy przez okno, lekko jak ptaszek, upadła na trawnik i że ten upadek miał dla niej właśnie wyniki jaknajlepsze. Energiczny czyn Crespela całkowicie zmienił kapryśną naturę młodej kobiety. Od tego dnia nie dostrzegłbyś w niej żadnego z dawnych dziwactw jej charakteru. Maestro, który tego roku komponował sztuki karnawałowe, był najszczęśliwszym z ludzi, gdyż signora zgodziła się śpiewać, nie narzucając mu tysiąca waryantów, czego niegdyś wymagała.
 Radca, wzruszony tą zmianą, zamówił konie i siadł do dyliżansu. Nagle się zatrzymał: — „Być może, — powiedział sobie, — że sam mój widok obudzi na nowo w Angeli jej fantastyczne usposobienie, i może jeszcze raz będę ją musiał wyrzucić przez okno!“
 Wrócił do siebie i napisał do żony list najczulszy w świecie, wyrażając radość, jakiej doznał na wiadomość, że jego córka ma — tak jak on — mały znaczek za uchem. Klął się, że ją kocha z całego serca, ale że musi pozostać w Niemczech.