Strona:E. Korotyńska - Dwaj Przyjaciele.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 15 —

przyglądając się zmiatającemu z drugiej miski kartoflankę dziwnemu psu z błoniastymi łapami.
Leśnik, wysłuchawszy całej historii życia Janka, postanowił go wziąć do siebie na miejsce zmarłego syna i posyłać do szkół. Co też uczynił.
Pies został również u leśnika, szczęśliwy, że miał dużo wody w pobliżu.
Janek skończył szkoły, został nauczycielem w rodzinnej wiosce, ale zawsze co niedziela jechał do swych przybranych rodziców i dzień cały u nich przepędzał.
Pies dawno nie żyje. Skończył, liżąc rękę Janka i patrząc mu w oczy żałośnie.