Strona:Dzieło wielkiego miłosierdzia.djvu/7

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

„I widział Bóg Światłość, że była dobra. I oddzielił Bóg Światłość od ciemności, i nazwał Światłość Dniem, a ciemność nocą. I stał się Wieczór i Zaranek, Dzień jeden“. (I. Moj. 1, 4-5).

DZIEŁO WIELKIEGO
Miłosierdzia
DLA ŚWIATA
czyli
WYPEŁNIENIE SIĘ OBJAWIENIA ŚW. JANA APOSTOŁA
NA STARO-KATOLICKIM KOŚCIELE MARYAWITÓW.
Objawione od Boga Najdroższej i Najprzewielebniejszej naszej Mateczce, Ukochanej Matce naszej, Założycielce Zgromadzenia Sióstr Ubogich, Kapłanów Maryawitów i całego Związku Nieustającej Adoracyi Ubłagania Przenajświętszego Sakramentu, Matce i Opiekunce całego Kościoła Maryawickiego, Nieodżałowanej Miłośnicy Chwały Bożej i zbawienia dusz ludzkich, Najczystszej i Najumiłowańszej Oblubienicy Niepokalanego Baranka, Utajonego w Przenajświętszej Hostyi, — a teraz przez Biskupów, Kapłanów i Siostry Maryawitki na większą Chwałę Bożą i cześć N. Maryi Panny własnem ich staraniem i pracą wydane.

WYDANIE DRUGIE.

w PŁOCKU
przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości.
1927 r.