Ta strona została przepisana.
301
AKT TRZECI.
SCENA TRZECIA.
(Cela brata Wawrzyńca).
Wchodzi BRAT WAWRZYNIEC z koszykiem.
WAWRZYNIEC.
Wychodź Romeo, człeku bojaźni!
Zbyt pokochało ciebie nieszczęście,
I klęska weszła z tobą w zamęźcie.
ROMEO.
Jakaż wieść dla mnie xiążęcia kaźni?
Jakiż cios żąda poznać się ze mną
Dotąd nieznany?
WAWRZYNIEC.
Zpoufalony
Już z nieszczęściami syn mój kochany:
Wieści przynoszę xięcia wyroku.
ROMEO.
Czémże od śmierci wyrok ten mniéjszy?
WAWRZYNIEC.
Z ust jego wyszedł sąd łagodniéjszy,
Ciała wygnanie, a nie śmierć ciała.
ROMEO.
Wygnanie? powiedz zmiłuj się — śmierć:
Widok straszniéjszy dla mnie wygnania
Więcéj od śmierci: nie mów wygnanie.
WAWRZYNIEC.
Tylko z Werony tyś wypędzony:
Bądźże cierpliwy, świat jest szeroki.
