godne pobłażenia uznano. Tak nakoniec tę sprawę, sędziowie, prowadzić będę, takie rzeczy, tak znane, tak dowiedzione, tak ważne, tak jawne na środek wytoczę, że nikt nie użyje swego wpływu dla wyjednania od was jego uwolnienia. Mam zresztą pewne sposoby, któremi wszystkie zabiegi tych ludzi wyśledzić i dociec potrafię. Tak tę sprawę wyłuszczę, iż im zdawać się będzie że nie tylko kilku słuchających, ale cały lud Rzymski za naocznego świadka w swych naradach mieli. Możecie od lat kilku ciężącą na waszym stanie hańbę i osławę zgładzić i uprzątnąć. Wszyscy powszechnie przyznają, że od zaprowadzenia niniejszego sądownictwa, żadnego sądu nie było, któryby się składał z tak sławnych i godnych mężów. Jeżeli w nim w czem się przekroczy, wszyscy pomyślą, że nie już innych zdatniejszych ludzi z tego samego stanu, co być nie może, ale całkiem inny stan do sądzenia spraw powołać trzeba.
XVII. Dla tego błagam naprzód, sędziowie, bogów nieśmiertelnych o to, czego, jak mi się zdaje, spodziewać się mogę, żeby w tym sądzie żaden winowajca, prócz tego, który się już dawniej takim okazał, nie znalazł się: gdyby się ich więcej znaleźć miało, upewniam was, sędziowie, i lud Rzymski, że mi pierwej życia, niżeli siły i wytrwałości w ściganiu ich przestępstw zabraknie. Aby się zaś nic zdrożnego nie zdarzyło, co gdyby popełniono, z wszelką usilnością i z narażeniem się na niechęci i niebezpieczeństwo dochodzićbym musiał, ty Maniuszu Glabrionie, swą mądrością, powagą i pilnością zapobiedz możesz. Weź na siebie sprawę sądów, weź sprawę ścisłej sprawiedliwości, prawości, wierności, sumienności, weź sprawę senatu, żeby wypróbowany tym sądem, mógł zjednać sobie pochwałę i łaskę ludu Rzymskiego. Pomnij ktoś jest, jakie miejsce zajmujesz, co ludowi Rzymskiemu dać, co przodkom oddać powinieneś. Przypomnij sobie prawo ojca twego, Acyliusza[1], na mocy którego lud Rzymski w skargach o zdzierstwo wyborne wyroki sądowe i surowych sędziów otrzymał. Otaczają cię najszanowniejsze przykłady, które ci nie pozwalają sławy domowej zapomnieć, które ci we dnie i w nocy przypominają, żeś miał najdzielniejszego ojca, najmędrsze-
- ↑ Bardzo surowe przeciw zdziercom prawo, postanowione roku 102 przed Chr. na wniosek trybuna Acyliusza Glabriona, pozwalało wydać wyrok zaraz na pierwszej sessyi. Złagodził potem to prawo trybun K. Serwiliusz Glaucya, odsyłając wydanie wyroku do trzeciego dnia. Obacz notę 35 do tej mowy.
