Anglicy do czerwonéj często także cokolwiek rajgrasu mieszają, twierdząc, że ten wyrastając cokolwiek przed zimą, od mrozu koniczynę zakrywa, przytém, iż koniczyna czerwona, przymieszawszy do niéj cokolwiek rajgrasu, rośnie sporzéj i łatwiéj się na siano suszy. W tym celu bierze go się czwarta lub piąta część tylko, to jest jeden garniec do 4 czerwonéj koniczyny.
W naszym klimacie nie tak dla koniczyn dogodnym, jak jest w Anglii, uważałem, że rajgras w czerwonéj koniczynie tejże zawadza, to jest, że ona nie tak gęsto wówczas rośnie.
Właściwe miejsce rajgrasu jest na sztuczném pastwisku, bez niego z pewnością dobrego być nie może. Rajgras rychléj z wiosny jak koniczyna się puszcza, w przeciągu lata sporzéj po ugryzieniu go wyrasta a nadewszystko całą powierzchnią ziemi dobrze okrywa i dla tego najzdrowsze pastwiska tworzy. Deszcz, chociaż gwałtowny, nie bije w ziemię, nie wyrzuca piasku na listki koniczyny, czego owczarze się tak lękają. Kiedy rajgras gęsto zasiany dobrą darń utworzył, już owca i po deszczu piasku nie
