W rolnictwie przyjmujemy za czysty piasek tę substancyą, która, po rozpuszczeniu bryły ziemi w wodzie, najprzód ze wszystkich części, na spód opada. Substancya ta jest podobną do piasku, który wydmuchem nazywamy.
Własności piasku, o których rolnik wiedzieć powinien, są następujące: z wodą się nie łączy, przez co nie zatrzymuje jéj w sobie, ale ją przepuszcza, jeżeli spodnie warstwy nie przeszkadzają. Z tego wynika, że deszcz rozrabia go z łatwością; ale za to przy suchém powietrzu prędko się z niego wilgoć ulatnia.
Piasek nigdy się z humusem nie połączy, chociaż się nawet z nim pomięsza; ztąd jego nieurodzajność.
Czysty pierwiastek gliny również w naturze się nie znajduje, tylko połączony z innemi. Ałun uważany za najczystszą glinę: przecież cokolwiek kwasu siarczanego w sobie zawiera. Glina, jaką w ziemi natrafiamy, chociaż nam się wydaje najtęższą, jest jednakże pomięszana z piaskiem;
