Strona:De Segur - Gospoda pod Aniołem Stróżem.djvu/159

tier i udając wielce zakłopotanego, zaczął się drapać po głowie, po czem dodał:
 — Nigdy nie stawiano podobnych warunków, nigdzie nie żądano ode mnie zapłaty z góry.
 — Ja zaś tymczasem żądam tego stanowczo ponieważ podróżni nie posiadający pakunków, mają brzydkie przywyknienie niepłacenia i musimy więc zapobiegać temu domagając się zapłaty z góry.
 — Tacy podróżni, są złodzieje!
 — Prawdopodobnie.
 — Więc pan mnie również uważasz za złodzieja?
 — Tego nie powiedziałem.
 — Ale dałeś mi do zrozumienia, że tak myślisz.
 Właściciel oberży nie odezwał się. Generał zbliżył się a spojrzawszy mu bystro w oczy, rzekł:
 — Pan jesteś grubijanin i zuchwalec.
 Jestem uczciwym człowiekiem, jestem hrabia Durakin, generał i jeniec na słowo, mam 600 tysięcy rubli rocznego dochodu; oto przepatrz pan mój pugilares a znajdziesz w nim kilkadziesiąt tysięcy; mógłbym panu podwójną zapłacić cenę, a nawet złożyć pieniądze z góry za cały miesiąc, ale nic nie dostaniesz, bo się natychmiast przenoszę do innego hotelu. Chodźcie, rzekł, Moutier i ty Derigny.
 Przy tych słowach generał nacisnąwszy na