Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/613

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
 
19 
Jako to gołąb do gołębia zlata,

Puszy się, grucha, kroczy dookoła
I pieszczotliwie skrzydła z nim zaplata,

 
22 
Tak tu apostoł witał apostoła,

Jeden drugiemu miłość niosąc w darze
I chwaląc strawę z niebieskiego stoła.

 
25 
A gdy skończyli obaj luminarze

Witać, stanęli przedemną jak świéce,
Tacy ogniści, że lśnąłem w pożarze.

 
28 
A Beatrycze umiliwszy lice:

»Przesławny bycie, któryś pisał dzieje
Źródeł hojności w rajskiej bazylice[1],

 
31 
Spraw, niech się tutaj wymówi nadzieję;

Ty ją przedstawiasz, ilekroć swą chwałą
Zwiększoną Chrystus wam trzem zajaśnieje«[2].

 
34 
»Podnieś ty zatem głowę i patrz śmiało;

Co tu przybywa z śmiertelnej natury,
Trzeba by w naszych promieniach dojrzało«.

 
37 
Tę mi pociechę tchnął ów ognik wtóry;

Wzniosłem więc oczy zmrużone w poświacie,
Na dwie tłoczące mię ogromem góry.

 
40 
»Skoro-ć pozwolił Władca w majestacie

Przed śmiercią rajskich oglądać baronów[3]
W najskrytszej swego pałacu komnacie

 
43 
I skoroś poznał prawdę jego tronów,

Nadzieję teraz, która miłość nieci
W innych umocnij, a sam w sobie ponów,

 
46 
Wyznając, czem jest i jak się nią kwieci

Twa dusza i skąd ku tobie przybywa«.
Ten głos drugiego ognia mię doleci.


  1. ↑ W. 29—30. któryś pisał dzieje — Źródeł hojności, tj. obfitości łask niebieskich. Aluzja do listu św. Jakóba, I. 5: »A jeśli który z was potrzebuje mądrości, niech prosi od Boga, który obficie wszystkim dawa«.
  2. ↑ W. 31—34. Chrystus Pan świadkami cudów swoich i przemienienia uczynił św. Piotra, Jakóba i Jana, jakoby wyobrazicieli trzech cnót kardynalnych. Porów. ew. św. Mat. XVII. 1.; Łuk. VIII. 51. etc.
  3. ↑ rajskich baronów. Poeta używa ob-ficie przenośni ze sfery stosunków feudalnych swego wieku.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Dante_Alighieri_-_Boska_komedja_(tłum._Porębowicz).djvu/613&oldid=1523323”