(Z nim zgodny skrzydeł kształt i ornamenty,
Lecz liczbę zgodną mam ze świętym Janem).
Wóz tryumfalny dwukólny[1] pomykał,
Do szyi Gryfa misternie przypięty.
Sam zaś pod niemi brał miejsce środkowe:
Do nieba sięgał[2], ale barw nie tykał.
A reszta ciała była barwy mlecznej,
Z którą się zlały barwy purpurowe[3].
Ni August zacny wjeżdżał do stolicy;
Równego nie miał Faeton słoneczny,
Aż zaklęciami ziemi ubłagany,
Jowisz go spalił w sądu tajemnicy[4].
Trzy młódki:[5] jednej barwa purpurowa,
W której nie było od ognia odmiany;
Jakby szmaragdu urobiona wzorem;
Trzeciej tak biała, jak śnieżna ponowa.
Szkarłatnym znaczna; w takt jej tanecznice
Pląsały krokiem to wolnym, to sporym.
Pieśni, w najżywszym gorejąc szkarłacie;
To trójoczastą miały przodownicę.
- ↑ Wóz dwukólny jest symbolem Kościoła powszechnego; Gryf orzeł-lew, symbolem Chrystusa, Boga-człowieka, w którego osobie łączą się dwie natury: niebieska i ziemska.
- ↑ Do nieba sięgał. Chrystus żyjąc na ziemi, był równocześnie w niebie.
- ↑ W. 112—114. Głowa orla, wyobrażająca boskość jest z metalu najszlachetniejszego, ze złota; reszta postaci lwiej barwami białą i purpurową symbolizuje czystość i miłość Chrystusa.
- ↑ W. 115—120. Scypio Afrykański, zwy-cięsca Hannibala. — Cesarz August odbywający tryumf po zwycięstwach pod Akcjum, w Dalmacji i Aleksandrji. — Faëton, syn Heliosa.
- ↑ Trzy młódki oznaczają trzy cnoty teologiczne, mianowicie jedna w barwie purpurowej — miłość; druga w zielonej — nadzieję; trzecia w białej — wiarę; wszystkie tańczą w takt miłości, matki cnót.
- ↑ Cztery niewiasty oznaczają cztery cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie, męstwo. Przodownicą jest roztropność, trzema oczyma patrząca w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Ubrane są w purpurę, kolor miłości, bez której istnieć-by nie mogły.
