Ta strona została uwierzytelniona.
106
Tam się Eurypid, Anakreon chowa,Tam Symonidy, Agatona cienie,
Ktorych zdobiła korona laurowa.
109
Z niewiast przez twoje rozsławionych pienie,Są: Antygona, Deifile, Argia,
Przy smętnej, jako zazwyczaj, Ismenie.
112
Jest Isifile, co Argiwom sprzyjaI dusza Dafny, Terezjasza córy
I z siostrzycami swemi Deidamija«[1].
115
Zamilkł; szli dalej i po stoku góryW okół swobodne toczyli źrenice,
Za korytarza dostawszy się mury.
118
A już też cztery dzienne służebnice[2]Zostały w tyle, zaś piąta szła z przodu,
Kierując w górę płonącą głowicę,
121
Gdy Wódz rzekł: »Droga naszego pochoduTak się powinna odbywać, by prawa
Ręka zwrócona była do obwodu«.
124
Już się nam nawyk drogoskazem stawa;Zatem my poszli po rozwadze krótkiej,
Jak poradziła owa dusza prawa.
127
Oni dwaj przodem poszli; ja samiutki,Ich rozhoworu, w trop idąc za nimi,
Słuchani, do pieśni biorę zeń pobudki.
130
A wtem ich w miłej gawędzie oniemiWidok jabłonki[3], co wzrosła z pośrodka
Drogi, jabłkami pełna pachnącemi.
133
A jako jodła szersza jest od spodka,Tak ta przeciwnie: gałęźmi spadziście
Od góry szersza, dołem była wiotka.
- ↑ W. 110—114. Antygona, córka Edypa i Jokasty, bohaterka tragedji Sofoklesa; Deifile, córka Adrasta, króla Argiwów, żona Tydeusza, matka Diomedesa; Argia, siostra Deifili, żona Polynika; Ismene, siostra Antygony; Isifile spragnionemu wojsku Adrasta pokazała źródło Langię blizko Nemei; Dafne druga obok Manto córka Tyrezjasza. Wieszczka Manto znajduje się w Piekle, p. XX, w. 55. Deidamia, córka Likomedesa, króla skiryjskiego, kochanka Achillesa. Dante wymienia tu przeważnie postaci opiewane w Achilleidzie.
- ↑ cztery dzienne służebnice, tj. godziny 6—10 przed południem minęły, zaś z następnej ubiegło już sporo.
- ↑ Drzewo mistyczne z gałęźmi w kształcie odwróconego stożka, tak ułożonemi, aby nikt nie mógł dostać się do owocu. Nie jest to latorośl dawnego drzewa wiadomości, bo ta znajduje się wyżej, Cz. XXIV. 113, ale latorośl drzewa życia.
