Strona:D. M. Mereżkowski - Julian Apostata.pdf/85

 — Julianie, Julianie! Wyrzeknij się w mojem imieniu Galilejczyka!
 Julian milczał. Maksym szepnął mu do ucha:
 — Wyrzeknij się, jeżeli pragniesz ujrzeć Wielkiego Anioła.
 Wtedy Julian powiedział:
 — Wyrzekam się.
 Ponad głową zjawiska śród mgły rozbłysła gwiazda poranna, gwiazda jutrzenki, Anioł zaś powtórzył:
 — Julianie, wyrzeknij się w mojem imieniu Galilejczyka!
 — Wyrzekam się.
 I po raz trzeci ozwał się Anioł, ale już zblizka, donośnym i tryumfującym głosem:
 — Wyrzeknij się!
 A Julian po raz trzeci powtórzył:
 — Wyrzekam się.
 Anioł zaś powiedział:
 — Pójdź do mnie!
 — Kto jesteś?
 — Jam jest Niosący światło, jam jest Wschód, jam jest Gwiazda poranna!
 — O, jakiś ty piękny!
 — Bądź podobnym do mnie!
 — Ile smutku w twych oczach!
 — Cierpię za wszystkich żyjących. Dosyć narodzin, dosyć śmierci! Pójdźcie do mnie! Jam cień, jam pokój, jam wolność.
 — Jakie imię dają ci ludzie?
 — Imię złego.
 — Złego? Tobie?
 — Jam powstał.
 — Przeciw komu?