dawać na falach krótszych niż 200 m. Próby przeprowadzone na 130 metrach dały dobre rezultaty i zachęciły do dalszych wysiłków. Nadchodzi w reszcie historyczna chwila, listopad 1923 r., kiedy w Ameryce Schnell pracujący pod znakiem 1MO i Reinartz — 1XAM nawiązują łączność z amatorem francuskim Deloy — 8 AB na fali 110 m.
Od tej chwili rozpoczyna się trwający do dnia dzisiejszego szybki rozwój krótkofalarstwa. Chaos na falach krótkich spowodowany wzrastającą liczbą amatorów i stacyj handlowych doprowadził do zwołania całego szeregu konferencyj międzynarodowych, na których przydzielono różnym typom stacyj zakresy fal, ustalono przynależność państwową znaków, wydano przepisy i regulaminy.
W polsce pierwsze próby porozumienia się na falach krótkich przeprowadzano w r. 1924. W grudniu 1925 r. stacja TPAX nawiązała pierwszą rozmowę z zagranicą, a w rok później powstał Lwowski Klub Krótkofalowców, który jednoczył do roku 1931 tj. do powstania Polskiego Związku Krótkofalowców, amatorów z całej Polski. Prace krótkofalowców polskich stanowią już wcale pokaźny dorobek i znajdują coraz większe zrozumienie w społeczeństwie.
Strona:Co każdy o krótkofalarstwie wiedzieć powinien.pdf/10
Ta strona została przepisana.
