Strona:Bluszcz 1926 - Wiersze hrabiny de Noailles.djvu/2

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
O jak krótki jest czas nasz

O, jak krótki jest czas nasz na ziemi!
Jak mało poranków żywych!
Jak mało chwil spędzonych z myślami własnemi
W parkach naiwnych i zielono-siwych!

Jak mało niespodzianek na świecie!
Jak rzadka jest radość nieznana
zobaczenia po raz pierwszy Wenecji,
lub usłyszenia Tristana!

Nie móc krzyknąć płynącej fali,
Nie niszcz mnie, to się nie godzi.
Nikt nie będzie mógł kochać doskonalej
ani uścisnąć słodziej!