potknie i upadnie, i nie będzie więcéy znaleziony.
20. I powstanie na mieysce iego taki, który roześle poborce w sławie królewskiéy; ale ten po niewielu dniach ztarty będzie, a to nie w gniewie ani przez woynę.
III. 21. Potym powstanie wzgardzony na iego mieysce, acz nie włożą nań ozdoby królewskiéy; wszakże przyszedłszy w pokoiu otrzyma królestwo pochlebstwem.
22. A ramionami iako powodzią wiele ich zachwyceni będą przed obliczem iego, i zkruszeni będą, także téż i sam wódz, który z nimi przymierze uczynił.
23. Bo wszedłszy z nim w przyiaźń uczyni zdradę, a przyciągnąwszy zmocni się w małym poczcie ludu.
24. Bezpiecznie i do nayobfitszych mieysc onéy krainy wpadnie, a uczyni to, czego nie czynili oycowie iego, ani oycowie oyców iego; łup i korzyść i maiętności rozdzieli im, nawet i o mieyscach obronnych chytrze przemyśliwać będzie, a to aż do czasu.
25. Potym wzbudzi moc swoię i serce swoie przeciw Królowi z południa z woyskiem wielkiém, z którem Król z południa walecznie się potykać będzie z woyskiem wielkiém i bardzo mocném; ale się nie oprze, przeto że wymyśli przeciwko niemu zdradę.
26. Bo ci,[1] którzy iedzą chléb iego, zniszczą go, gdy woysko onego iako powódź przypadnie, a pobitych wiele polęże.
27. Na ten czas oba Królowie w sercu swém myślić będą, iakoby ieden drugiemu szkodzić mógł, a przy iednymże stole kłamstwo mówić będą: ale się im nie nada, gdyż ieszcze koniec na inszy czas odłożony iest.
28. Przetoż się wróci do ziemi swoiéy z bogactwy wielkiémi, a serce iego obróci się przeciwko przymierzu świętemu; to uczyniwszy wróci się do ziemi swoiéy.
29. A czasu zamierzonego wróci się i pociągnie na południe; ale mu się nie tak powiedzie, iako za pierwszym i za ostatnim razem.
30. Bo przyidą przeciwko niemu okręty z Cytym, zkąd on nad tém boleiąc znowu się rozgniewa przeciwko przymierzu świętemu; co uczyniwszy wróci się, a będzie miał porozumienie z onymi, którzy opuścili przymierze święte;
31. A woyska wielkie przy nim stać będą, które splugawią świątnicę, i twierdze zniosą; odeymą téż ustawiczną ofiarę, a postawią obrzydliwość spustoszenia.
32. Tak aby te, którzy niezbożnie przeciwko przymierzu postępować będą, w obłudzie pochlebstwem utwierdził, a żeby lud znaiący Boga swego imali, co téż uczynią.
33. Zaczym ci, którzy nauczaią lud, którzy nauczaią wielu, padać będą od miecza i od ognia, od poimania i od łupu przez wiele dni.
34. A gdy padać będą, małą pomoc mieć będą; bo się do nich wiele pochlebców przyłączy.
35. A z tych, którzy inne nauczaią, padać będą, aby doświadczeni i oczyścieni, i wybieleni byli aż do czasu zamierzonego; bo to ieszcze potrwa aż do czasu zamierzonego.
36. Tak uczyni Król według[2] woli swoiéy, i podniesie się i wielmożnym się uczyni nad każdego boga, i przeciwko Bogu nad bogi dziwne rzeczy mówić będzie, i poszcześci mu się, aż się dokona gniew, ażby się to, co iest postanowiono, wykonało.
37. Ani na bogi oyców swych nie będzie dbał, ani[3] o miłość niewiast, ani o żadnego Boga dbać będzie, przeto że się nade wszystko wyniesie.
38. A na mieyscu Boga naymocnieyszego czcić będzie boga, którego nie znali oycowie iego; czcić będzie złotem i śrebrem i kamieniem drogim i rzeczami kosztownemi.
39. A tak dowiedzie tego, że twierdze Naymocnieyszego będą boga obcego; a których mu się będzie zdało, tych rozmnoży sławe, i uczyni, aby panowali nad wielą, a rozdzieli im ziemię miasto zapłaty.
40. A przy skończeniu tego czasu
