Egipskiego, żeby wypuścił syny Izraelskie z ziemi swéy.
12. I rzekł Moyżesz przed Panem, mówiąc: Oto, synowie Izraelscy nie usłuchali mię, a iakoż mię usłucha Farao? a iam nie obrzezanych warg.
13. Tedy rzekł Pan do Moyżesza i do Aarona, i dał im rozkazanie do synów Izraelskich i do Faraona, Króla Egipskiego, aby wywiedli syny Izraelskie z ziemi Egipskiéy.
III. 14. A cić są przednieysi z domów oyców ich; synowie[1] Rubena, pierworodnego Izraelowego: Henoch i Falu, Hesron, i Charmi. Teć są rodzaie Rubenowe.
IV. 15. A synowie[2] Symeonowi: Iamuel i Iamyn, i Ahod, i Iachyn, i Sochar, i Saul, syn niewiasty Chananéyskiéy. Teć są rodzaie Symeonowe.
V. 16. Imiona zaś synów[3] Lewiego według rodzajów ich: Gerson i Kaat, i Merary; a lat żywota Lewiego było sto trzydzieści siedm lat.
17. Synowie Gersonowie:[4] Lobni i Simei według domów ich.
18. A synowie Kaatowi:[5] Amram, i Izaar, i Hebron, i Husyel; a lat żywota Kaatowego było sto i trzydzieści i trzy lata.
19. Synowie téż Merarego:[6] Maheli, i Muzy. Teć są domy Lewiego według rodzaiów ich.
20. I poiął Amram[7] Iochabedę, ciotkę swoię, za żonę, która mu urodziła Aarona i Moyżesza; a lat żywota Amramowego było sto i trzydzieści siedm lat.
21. Synowie zaś Izaarowi: Kore i Nefeg, i Zychry.
22. A Synowie Husyelowi: Myzael, i Elisafan, i Setry.
23. I poiął Aaron[8] Elizabetę, córkę Amynadaba, siostrę Nasonowę, sobie za żonę, która mu urodziła Nadarba, Abyu, Eleazara, i Itamara.
24. A synowie Korego: Asyr, i Elkana, i Abyazaf. Teć są domy Korytów.
25. A Eleazar, syn Aaronów, poiął iednę z córek Putyelowych sobie za żonę, która mu urodziła Fyneesa. Cić są przednieysi z oyców Lewitskich według rodzaiów ich.
26. Tenci iest Aaron i Moyżesz, do których mówił Pan: Wywiedźcie syny Izraelskie z ziemi Egipskiéy według hufców ich.
27. Cić mówili do Faraona, Króla Egipskiego, aby wyprowadzili syny Izraelskie z Egiptu; toć iest ten Moyżesz i Aaron.
28. I stało się w ten dzień, którego mówił Pan do Moyżesza w ziemi Egipskiéy,
29. Że rzekł Pan do Moyżesza mówiąc: Iam Pan; mów do Faraona, Króla Egipskiego, wszystko, co Ia mówię do ciebie.
30. I rzekł Moyżesz przed Panem: Otom ia nie obrzezanych warg, a iakoż mię usłucha Farao?
I. Moyżesz i Aaron stanęli przed upornym Faraonem 1 — 6. II. Lata ich się mianuią 7 — 9. III. Cuda pewne czynią 10. IV. A, czarownicy Faraonowi toż czyniąc, onym się sprzeciwiaią 11 — 25.
I rzekł Pan do Moyżesza: Oto, postanowiłem cię za Boga Faraonowi, a Aaron, brat twóy, będzie Prorokiem twoim.
2. Ty powiesz wszystko, coć rozkażę; ale Aaron, brat twóy, będzie mówił do Faraona, aby wypuścił syny Izraelskie z ziemi swéy.
3. A Ia zatwardzę serce Faraonowe, i rozmnożę znaki moie i cuda moie w ziemi Egipskiéy.
4. I nie usłucha was Farao; lecz Ia włożę rękę moię na Egipt, i wyprowadzę woyska moie, lud móy, syny Izraelskie, z ziemi Egipskiéy w sądziech wielkich.
5. A poznaią Egipczanie, żem Ia Pan, gdy wyciągnę rękę moię na Egipt, i wywiodę syny Izraelskie z pośrzodku ich.
6. Uczynił tedy Moyżesz i Aaron, iako im przykazał Pan, tak uczynili.
- ↑ 1 Moy. 46, 9. 4 Moy. 26, 5. 1 Kron. 5, 3.
- ↑ 1 Moy. 46, 10. 4 Moy. 26, 12. 1 Kron. 4, 24.
- ↑ 1 Moy. 46, 11. 4 Moy. 3, 17. 1 Kron. 6, 1, 16. r. 23, 7.
- ↑ 1 Kron. 6, 17. r. 23, 7.
- ↑ 1 Kron. 6, 18.
- ↑ 1 Kron. 6, 19. r. 23, 21.
- ↑ 2 M. 2, 1. 4. 4 M. 26, 59.
- ↑ 4 Moy. 3, 2. r. 26, 60. 1 Kron. 6, 3. 1 Kron. 24, 1.
