Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/696

wa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieię ma i przy śmierci swoiéy.
 33. W sercu mądrego odpoczywa^[1] mądrość, ale wnet poznać, co iest w sercu^[2] głupich.
 34. Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzéch iest ku pohańbieniu narodów.
 35. Król łaskaw bywa na sługę rostropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.

ROZDZIAŁ XV.

Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszaią popędliwość.
 2. Ięzyk mądrych zdobi umieiętność; ale usta głupich wywieraią^[3] głupstwo.
 3. Na każdém mieyscu^[4] oczy Pańskie upatruią złe i dobre.
 4. Zdrowy ięzyk^[5] iest drzewo żywota; ale przewrótność z niego iest iako zdruzgotanie od wiatru.
 5. Głupi gardzi karaniem oyca swego; ale kto przyymuie napomnienie, stanie się ostróżnym.
 6. W domu sprawiedliwego iest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamieszanie.
 7. Wargi mądrych sieią umieiętność; ale serce głupich nie tak.
 8. Ofiara^[6] niepobożnych iest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
 9. Obrzydliwością Panu iest droga bezbożnego; ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuie.
 10. Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
 11. Piekło^[7] i zatracenie są przed Panem; iakoż daleko więcéy serca synów ludzkich.
 12. Naśmiewca nie miłuie tego, który go^[8] karze, ani do mądrych przychodzi.
 13. Serce wesołe^[9] uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
 14. Serce rozumne szuka umieiętności; ale usta głupich karmią się głupstwem.
 15. Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto iest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
 16. Lepsza iest trocha^[10] w boiaźni Pańskiéy, niżeli skarb wielki z kłopotem.
 17. Lepszy iest pokarm^[11] z iarzyny, gdzie iest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie iest nienawiść.
 18. Mąż gniewliwy^[12] wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
 19. Droga leniwego iest iako płot cierniowy; ale ścieszka szczerych iest równa.
 20. Syn mądry uwesela^[13] oyca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoię.
 21. Głupstwo iest weselem^[14] głupiemu, ale człowiek rostropny prostuie drogę swoię.
 22. Gdzie niemasz rady, rozsypuią^[15] się myśli; ale w mnóstwie rayców ostoią się.
 23. Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich; bo słowo według czasu wyrzeczone, o iako iest dobre!
 24. Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.
 25. Pań wywróci^[16] dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
 26. Myśli złego są obrzydliwością Panu; ale powieści czystych są przyiemne.
 27. Kto chciwie naśladuie łakomstwa, zamieszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
 28. Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywieraią złe rzeczy.

 29. Dalekim iest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych^[17] wysłuchywa.

1. Przyp. 12, 23.
2. Przyp. 13, 16.
3. Przyp. 12, 23. r. 13, 16.
4. Iob. 34, 21. Ps. 33, 14. Przyp. 5, 21. Ier. 16, 17. r. 32, 19. Żyd. 4, 13.
5. Przyp. 12, 13. r. 13, 14.
6. Przyp. 21, 27. Izai. 1, 11. r. 66, 3. Ier. 6, 20.
7. Przyp. 27, 20.
8. Przyp. 1, 22.
9. Przyp. 17, 22.
10. Ps. 37, 16. Przyp. 16, 18.
11. Przyp. 17, 1.
12. Przyp. 29, 22.
13. Przyp. 10, 1.
14. Przyp. 10, 23.
15. Przyp. 11, 14.
16. Przyp. 2, 21. 22. Przyp. 12, 7. Przyp. 14, 11.
17. Ps. 10, 17. Ps. 34, 16. Ps. 145, 18.