16. Praca sprawiedliwego iest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych iest ku grzechowi.
17. Ścieszką żywota idzie, kto przyimuie karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
18. Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi iest.
19. Wielomowność nie bywa bez grzéchu; ale kto powściąga warg swoich, ostróżny iest.
20. Śrebro wyborne iest ięzyk sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
21. Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umieraią.
22. Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
23. Za śmiech[1] sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż rostropny dzierzy się mądrości.
24. Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądaią sprawiedliwi, Bóg im dawa.
25. Iako przemiia[2] wicher, tak się niepobóżni nie ostoią; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
26. Iako ocet zębom, i iako dym oczom, tak iest leniwy tym, którzy go posyłaią.
27. Boiaźń Pańska[3] dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywaią.
28. Oczekiwanie sprawiedliwych iest wesele; ale nadzieia niezbożnych[4] zginie.
29. Droga[5] Pańska iest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broią złości.
30. Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
31. Usta sprawiedliwego rozmnażaią mądrość; ale ięzyk przewrotny będzie wycięty.
32. Wargi sprawiedliwego znaią, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.
Waga[6] fałszywa obrzydliwością iest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobaią mu się.
2. Za pychą przychodzi[7] hańba; ale przy pokornych iest[8] mądrość.
3. Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi[9] ie; ale przewrotność przestępców potraci ie.
4. Nie pomogą[10] bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
5. Sprawiedliwość uprzeymego sprawuie drogę iego; lecz bezbożny dla bezbożności swoiéy upada.
6. Sprawiedliwość uprzeymych wybawia ie; ale przewrotni w złościach[11] poimani bywaią.
7. Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieia iego, a oczekiwanie mocarzów niszczeie.
8. Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na mieysce iego.
9. Obłudnik usty kazi przyiaciela swego; ale sprawiedliwi umieiętnością wybawieni bywaią.
10. Z szczęścia sprawiedliwych[12] miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
11. Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
12. Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż rostropny milczy.
13. Obmowca obchodząc obiawia taiemnice; ale kto iest wiernego serca, tai zwierzonéy rzeczy.
14. Gdzie niemasz dostatecznéy rady, lud upada; ale gdzie[13] wiele rayców, tam iest wybawienie.
15. Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękoiemstwa, bespieczen iest.[14]
16. Niewiasta uczciwa dostępuie sławy, a mocarze maią bogactwa.
17. Człowiek uczynny dobrze czy-
- ↑ Przyp. 14, 9.
- ↑ Ps. 1, 4.
- ↑ Przyp. 9, 11.
- ↑ Iob. 8, 13. 14. r. 11, 20. Ps. 112, 10.
- ↑ Przyp. 13, 16.
- ↑ 5 Moy. 25, 13. Przyp. 16, 11. r. 20, 10.
- ↑ Przyp. 16, 18.
- ↑ Przyp. 15, 33. r. 18, 12.
- ↑ Przyp. 13, 6.
- ↑ Przyp. 10, 2. Kazn. 5, 13. Ezech. 7, 19. Sofon. 1, 18.
- ↑ Przyp. 5, 22.
- ↑ Przyp. 28, 12.
- ↑ Przyp. 14, 22.
- ↑ Przyp. 6, 1.
