umieiętność, a boiaźni Pańskiéy nie obrali sobie,
30. Ani przestawali na radzie moiéy, ale gardzili wszelką karnością moią;
31. Przetoż będą używać owócu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32. Bo odwrócenie prostaków, pozabiia ie, a szczęście głupich wytraci ie.
33. Ale kto mię słucha, bespiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Synu móy! ieźli przyimiesz słowa moie, a przykazanie moie zachowasz u siebie;
2. Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do rostropności;
3. Owszem ieźli na rozum zawołasz, a rostropności wezwieszli głosem swoim;
4. Ieźli iéy szukać będziesz iako śrebra, a iako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
5. Tedy zrozumiesz boiaźń Pańską, a znaiomość Bożą znaydziesz.
6. Albowiem Pan dawa mądrość, z ust iego pochodzi umieiętność i rostropność.
7. On zachowywa uprzeymym prawdziwą mądrość; on iest tarczą chodzącym w szczerości,
8. Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
9. Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
10. Gdy wnidzie mądrość w serce twoie, a umieiętność duszy twoiéy wdzięczna będzie:
11. Tedy cię ostróżność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
12. Wyrywaiąc cię od drogi złéy, i od człowieka mówiącego przewrotności;
13. Od tych, którzy opuszczaią ścieszki proste, udawaiąc się drogami ciemnemi;
14. Którzy się raduią, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
15. Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich,
16. Wyrywaiąc cię od niewiasty postronnéy i obcéy, która pochlebia łagodnemi słowy;
17. Która opuszcza wodza młodości swoiéy, a przymierza Boga swoiego zapomina.
18. Bo się nachyla ku śmierci dom iéy, a do umarłych ścieszki iéy.
19. Wszyscy, którzy do niéy wchodzą, nie wracaią się, ani trafiaią na ścieszkę żywota.
20. A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
21. Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niéy;
22. Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niéy wygładzeni.[1]
Synu móy! nie zapominay zakonu mego, a przykazań moich niech strzeże serce twoie.
2. Boć długości dni[2] i lat żywota, i pokoiu przyczynią.
3. Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczaią; uwiąż ie u szyi twoiéy, napisz ie na tablicy serca twoiego.
4. Tedy znaydziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkimi.
5. Ufay w Panu ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegay.
6. We wszystkich drogach twoich znay go, a on prostować będzie ścieszki twoie.
7. Nie bądź mądrym[3] sam u siebie; ale się bóy Pana, a odstąp od złego.
8. To będzie zdrowiem żywotowi twemu, a odwilżeniem kościom twoim.
9. Czci Pana[4] z maiętności twoiéy, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.
- ↑ Iob. 18, 17.
- ↑ 5 Moy. 8, 1. r. 39, 16.
- ↑ Rzym. 12, 16.
- ↑ Łuk. 14, 13.
