7. Pan cię strzedz będzie od wszystkiego złego; on duszy twoiéy strzedz będzie.
8. Pan strzedz będzie wyiścia twego i weyścia twego, odtąd aż na wieki.
I. Uciechę, którą miał z chodzenia do domu Bożego, przypomina. II. Miasto Ieruzalemskie wychwala. III. Upomina Izraelczyki, aby mu błogosławieństwa życzyli.
1. Pieśń stopniów Dawidowa.
Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego póydziemy.
2. Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Ieruzalemie!
3. O Ieruzalem pięknie pobudowane, iako miasto w sobie wespół spoione!
4. Bo tam wstępuią pokolenia, pokolenia Pańskie do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.
5. Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.
6. Żądaycież pokoiu Ieruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłuią.
7. Niech będzie pokóy w basztach twoich, a uspokoienie w pałacach twoich.
8. Dla braci moich i dla przyiaciół moich terazci będę żądał pokoiu.
9. Dla domu Pana Boga naszego będę szukał twego dobrego.
I. Lud Boży w uciskach swych ucieka się do Pana Boga. II. O wyswobodzenie od nieprzyiaciół Boga prosi.
1. Pieśń stopniów.
Do ciebie oczy moie podnoszę, który mieszkasz w niebie.
2. Oto, iako oczy sług pilnuią rąk panów swych, i iako oczy dziéwki pilnuią ręki pani swéy, tak oczy nasze poglądaią na Pana Boga naszego, aż się zmiłuie nad nami.
3. Zmiłuy się nad nami, Panie! zmiłuy się nad nami; bośmy bardzo nasyceni wzgardą.
4. Bardzo iest nasycona dusza nasza pośmiewiskiem bezbożnych, i wzgardą pysznych.
I. Upomnia[1], aby Izraelczycy wyznali, iako ie Bóg z rąk nieprzyiacielskich wybawił. II. Sposób dziękczynienia za taką obrone opisuie.
1. Pieśń stopniów Dawidowa.
Gdyby był Pan z nami nie był, (powiedz teraz Izraelu!)
2. Gdyby był Pan z nami nie był, gdy ludzie powstawali przeciwko nam;
3. Tedyćby nas byli żywo pożarli w rozpaleniu gniewu swego przeciwko nam;
4. Tedyćby nas były wody zabrały,[2] a strumień porwałby był duszę naszę;
5. Tedyćby były porwały duszę naszę one wody gwałtowne.
6. Błogosławiony Pan, który nas nie podał na łup zębom ich.
7. Dusza nasza iako ptaszek uszła z sidła ptaszników; sidło się potargało, a myśmy uszli.
8. Wspomożenie nasze w imieniu[3] Pańskim, który stworzył niebo i ziemię.
I. Uczy, że Bóg wiernych swych, i w naywiększych trudnościach tak broni, że się od pobożności nie uniosą. II. Dobrym szczęścia, złym wytracenia, a kościołowi Bożemu pokoiu żąda.
1. Pieśń stopniów.
Którzy ufaią w Panu, są iako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostawa.
2. Iako około Ieruzalemu są góry, tak Pan iest około ludu swego od tego czasu aż i na wieki.
3. Albowiem nie zostanie laska niezbożników nad losem sprawiedliwych, by snadź nie ściągnęli sprawiedliwi rąk swych ku nieprawości.
4. Dobrze czyń, Panie! dobrym, i tym, którzy są uprzeymego serca.
5. Ale te, którzy się udawaią krzywymi drogami swemi, niech zapędzi Pan z tymi, którzy czynią nieprawość; lecz pokóy niech będzie nad Izraelem.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – Upomina.
- ↑ Ps. 144, 7.
- ↑ Ps. 121, 2.
