Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/660

 38. Radował się^[1] Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nie strach ich.
 39. Rozpostarł obłok^[2] na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
 40. Na żądanie ich przywiódł przepiórki,^[3] a chlebem niebieskim nasycił ie.
 41. Otworzył skałę, wypłynęły wody, a płynęły po suchych mieyscach iako rzeka.^[4]
 42. Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swoiéy, które rzekł do Abrahama, sługi^[5] swego.
 43. Przetoż wywiódł lud swóy z weselem, a z śpiewaniem wybrane swoie.
 44. I podał im ziemię Poganów, a posiedli prace narodów,
 45. Aby zachowali ustawy iego, a prawa iego przestrzegali. Halleluiah.

Psalm CVI.

 I. Wierni Żydowie Bogu za niewymowne dobrodzieystwa iego dziękuią. II. Proszą, żeby się zbawieniem iego ucieszyć mogli. III. Swoie, i przodków swoich występki, w Egipcie, na puszczy i w ziemi Chananeyskiéy popełnione, wyznawaią.
 1. Halleluiah.
Wysławiaycie^[6] Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 2. Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę iego?
 3. Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
 4. Pamiętay na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu, nawiedźże mię zbawieniem swoiém.
 5. Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twoiém.
 6. Zgrzeszyliśmy z oycy^[7] swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
 7. Oycowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale^[8] odpornymi byli przy morzu czerwoném.
 8. A wszakże ie wyswobodził dla imienia swego, aby oznaymił moc swoię.
 9. Bo zgromił^[9] morze czerwone, i wyschło, a przewiódł ie przez przepaści, iako przez puszczą.
 10. A tak zachował ie od ręki tego, który ie miał w nienawiści, a wykupił ie z ręki nieprzyiacielskiéy.
 11. W tym okryły wody^[10] tych, którzy ie ciążyli; nie został ani ieden z nich.
 12. A choć uwierzyli^[11] słowom iego, i wysławiali chwałę iego;
 13. Przecię prędko^[12] zapomnieli na sprawy iego, i nie czekali na rady iego.
 14. Ale zięci będąc chciwością^[13] na puszczy kusili Boga na pustyniach.
 15. I dał im czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty^[14] na nie.
 16. Zatym gdy się wzruszyli^[15] zawiścią przeciw Moyżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi; świętemu Pańskiemu,
 17. Otworzyła się^[16] ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironowę,
 18. I zapalił się ogień^[17] na zebranie ich; płomień spalił niepobożne.
 19. Sprawili i cielca^[18] na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu.
 20. I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, iedzącego trawę.
 21. Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
 22. Rzeczy dziwne w ziemi Chamowéy, rzeczy straszne przy morzu czerwoném.

 23. Przetoż rzekł, że ie chciał wytracić, gdyby się był Moyżesz, wybrany iego, nie stawił^[19] w oném rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości iego, aby ich nie tracił.

1. M. 12, 33.
2. 2 Moy. 12, 21.
3. 2 Moy. 16, 13.
4. 2 Moy. 17, 6.
5. 1 Moy. 22, 16.
6. Ps. 107, 1. Ps. 118, 1. Ps. 136, 1.
7. Dan. 9, 5.
8. 2 Moy. 14, 11.
9. 2 M. 14, 21.
10. 2 Moy. 14, 27. 28.
11. 2 Moy. 14, 31.
12. 2 Moy. 15, 24.
13. 2 Moy. 16, 3.
14. 4 Moy. 11, 33.
15. 4 Moy. 16, 2.
16. 4 Moy. 16, 31.
17. 4 Moy. 16, 35.
18. 2 Moy. 32, 4.
19. 2 Moy. 32, 11.