Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/659

 2. Spiewaycie mu, śpiewaycie mu psalmy, rozmawiaycie o wszystkich cudach iego.
 3. Chlubcie się imieniem świętém iego; niech się weseli serce szukaiących Pana.
 4. Szukaycież Pana i mocy iego; szukaycie oblicza iego zawsze.
 5. Przypominaycie sobie dziwy iego, które czynił, cuda iego i sądy ust iego,
 6. Wy nasienie Abrahama, sługi iego! Wy synowie Iakubowi, wybrani iego!
 7. Onci iest Pan Bóg nasz, po wszystkiéy ziemi sądy iego.
 8. Pamięta wiecznie na przymierze swoie: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
 9. Które postanowił^[1] z Abrahamem, i na przysięgę swą^[2] uczynioną Izaakowi.
 10. Bo ie postanowił Iakubowi^[3] za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną,
 11. Mówiąc: Tobie dam ziemię^[4] Chananeyską za sznur dziedzictwa waszego;
 12. Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a ieszcze w niéy byli przychodniami.
 13. Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa do innego ludu;
 14. Nie dopuszczał nikomu; aby im miał krzywdę czynić; nawet^[5] karał dla nich i Króle, mówiąc:
 15. Nie tykaycie^[6] pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
 16. Gdy przywoławszy głodu^[7] na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
 17. Posłał^[8] przed nimi męża, który był za niewolnika przedany, to iest^[9] Iózefa;
 18. Którego nogi pętami trapili,^[10] a żelazo ścisnęło ciało iego,
 19. Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
 20. Posławszy^[11] Król kazał go puścić; ten, który panował nad narody, wolnym go uczynił.
 21. Postanowił go^[12] Panem domu swego, i Książęciem nad wszystką dzierzawą swoią,
 22. Aby władał i Książęty iego według zdania duszy swoiéy, i starców iego mądrości nauczał.
 23. Potym wszedł Izrael do Egiptu, a Iakub był gościem w ziemi Chamowéy;^[13]
 24. Gdzie rozmnożył Bóg lud swóy^[14] bardzo, i uczynił go możnieyszym nad nieprzyiacioły iego.
 25. Odmienił serce^[15] ich, iż mieli w nienawiści lud iego, a zmyślali zdrady przeciw sługom iego.
 26. Posłał Moyżesza,^[16] sługę swego, i Aarona, którego obrał;
 27. Którzy im przedłożyli słowa^[17] znaków iego, i cuda w ziemi Chamowéy.
 28. Posłał ciemności,^[18] i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu iego.
 29. Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.^[19]
 30. Wydała ziemia ich mnóstwo^[20] żab, i były w pałacach Królów ich.
 31. Rzekł, a przyszła rozmaita^[21] mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
 32. Dał grad miasto^[22] deszczu, ogień palący na ziemię ich.
 33. Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
 34. Rzekł, a przyszła szarańcza,^[23] i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
 35. I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a poiadły urodzaie ziemi ich.
 36. Nawet pobił wszystko pierworodztwo^[24] w ziemi ich, początek wszystkiéy siły ich.

 37. Tedy ie wywiódł ze śrebrem^[25] i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.

1. 1 Moy. 17, 2.
2. 1 Moy. 26, 3.
3. 1 Moy. 28, 13.
4. 1 Moy. 13, 15.
5. 1 Moy. 12, 17.
6. 1 Kron. 16, 22.
7. 1 Moy. 41, 57.
8. 1 Moy. 45, 5.
9. 1 Moy. 37, 28.
10. 1 Moy. 39, 20.
11. 1 Moy. 41, 14.
12. 1 Moy. 41, 40.
13. 1 Moy. 45, 5. 6.
14. 2 M. 1, 7.
15. 2 Moy. 1, 8. 11.
16. 2 M. 3, 10.
17. 2 Moy. 7, 9. 10.
18. 2 Moy. 10, 21. 22.
19. 2 Moy. 7, 20.
20. 2 Moy. 8, 6.
21. 2 Moy. 8, 17.
22. 2 Moy. 9, 23.
23. 2 Moy. 10, 13.
24. 2 M. 12, 29.
25. 2 Moy. 12, 35.