Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/646

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

10. I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
11. (Albowiem Iam Pan, Bóg twóy, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiéy;) otwórz usta twoie, a napełnięć ie.
12. Ale lud móy nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
13. Przetoż puściłem ie za żądzami[1] serca ich, i chodzili za radami swemi.
14. Oby mię był lud móy posłuchał, a Izrael drogami moiemi chodził!
15. W krótkim zasię bym był nieprzyiacioły ich poniżył, a przeciw nieprzyiaciołom ich obróciłbym rękę swą.
16. Ci, którzy w nienawiści maią Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas aż na wieki.
17. I karmiłbym ie tłustością pszenicy, a miodem z opoki[2] nasyciłbym cię.

Psalm LXXXII.


I. Bóg złe sędzie gromi, rozkazuiąc, aby tak ubogiemu, iako i panu sprawiedliwość czynili. II. Pokazuie, że za ich nieumieiętnością Rzeczpospolita podwrócona bywa. III. Zatym Bogu samemu rząd i sprawiedliwość porucza.
1. Psalm Asafów.
Bóg stoi w zgromadzeniu Bożem a w pośrzód bogów sądzi i mówi:
2. Dokądże będziecie niesprawiedliwie sądzić, a osoby niezbożników[3] przyimować? Sela.
3. Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu, i sierotce; utrapionego i niedostatecznego usprawiedliwiaycie.
4. Wyrwicie chudzinę[4] i nędznego, a z ręki niepobożnéy wyrwicie go.
5. Lecz oni nic nie wiedzą, ani rozumieią; w ciemnościach ustawicznie chodzą, zaczym się zachwiały wszystkie grunty ziemi.
6. Iam rzekł: Bogowieście, a synami Naywyższego wy wszyscy iesteście.[5]
7. A wszakże iako i inni ludzie pomrzecie, a iako ieden z Książąt upadniecie.
8. Powstańże, o Boże! a sądź ziemię; albowiem ty dziedzicznie trzymasz wszystkie narody.

Psalm LXXXIII.


I. Modli się o pomoc Bogu. II. Moc woyska Sennacherybowego; zamysły złe, i zbuntowanie się z Książęty opisuie. III. Prosi aby ie Bóg pokarał, i sobie przed wszystkimi chwałę sprawił.
1. Pieśń i psalm Asafów.
2. O Boże! nie milczże, nie bądź iako ten, co nie słyszy, i nie chciéy się uspokoić, o Boże!
3. Bo się oto nieprzyiaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści maią, podnoszą głowę.
4. Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz.
5. Mówiąc: Póydźcie, a wytraćmy ie, niech nie będą narodem, tak żeby i nie wspominano więcéy imienia Izraelskiego.
6. Albowiem spiknęli się iednomyślnie, i przymierze przeciwko tobie uczynili.
7. Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
8. Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkaią w Tyrze;
9. Więc i Assyryyczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.
10. Uczyńże im tak iako[6] Madyańczykom, iako[7] Sysarze, iako Iabinowi u potoku Cyson;
11. Którzy są wygładzeni w Endor, stali się iako gnóy na ziemi.
12. Obchodźże się z nimi, i z ich hetmany, iako z[8] Orebem, i iako z Zebą, i iako z Zebeem, i iako z Salmanem ze wszystkimi Książęty ich,

13. Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

  1. Dzie. 14, 16.
  2. 5 Moy. 32, 13.
  3. 5 Moy. 1, 17. 2 Kron. 19, 6.
  4. Przyp. 24, 33. Izai. 1, 17.
  5. Ian. 19, 34.
  6. Sędź. 7, 11. 25.
  7. Sędź. 4, 15.
  8. Sędź. 7, 25. r. 8, 12. 21.