Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/645

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dmiorako na łono ich za pohańbienie ich, któreć uczynili, o Panie!
13. Ale my lud twóy i owce pastwiska twego, będziemy cię wysławiali na wieki; od narodu do narodu będziemy opowiadać chwałę twoię.

Psalm LXXX.


I. Lud się Bogu z postem i z płaczem modli o przywrócenie z niewoli Babilońskiéy. II. Przypomina spustoszenie kiedyś kwitnącego kościoła Bożego.
1. Przednieyszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi.
2. O Pasterzu Izraelski! posłuchay, który prowadzisz[1] Iózefa iako stado owiec; który siedzisz na Cherubinach, roziaśni się.
3. Wzbudź moc swoię przed Efraimem, i Beniaminem, i Manasesem, a przybądź na wybawienie nasze.
4. O Boże! przywróć nas, a roziaśni nad nami oblicze twoie a będziemy zbawieni.
5. Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?
6. Nakarmiłeś ie chlebem płaczu, i napoiłeś ie łzami miarą wielką.
7. Wystawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym a nieprzyiaciołom naszym,[2] aby sobie z nas śmiech stroili.
8. O Boże zastępów! przywróć nas, a roziaśni nad nami oblicze twoie, a będziemy zbawieni.
9. Tyś macicę winną z Egiptu przeniósł; wyrzuciłeś Pogany, a wsadziłeś[3] ią.
10. Uprzątnąłeś dla niéy, i sprawiłeś, że się rozkorzeniła i napełniła ziemię.
11. Okryte są góry cieniem iéy, a gałęzie iéy iako naywyższe cedry.
12. Rozpuściła latorośle swe[4] aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
13. Przeczże tedy rozwalił płot winnicy, tak że ią szarpaią wszyscy, którzy mimo drogą idą?
14. Zniszczył ią wieprz dziki, a zwiérz polny spasł ią.
15. O Boże zastępów! nawróć się proszę, poyrzy z nieba, i obacz, a nawiedź tę winną macicę;
16. Tę winnicę, którą[5] szczepiła prawica twoia, i latoroslki, któreś sobie zmocnił.
17. Spalona iest ogniem, i wyrąbana; ginie od zapalczywości oblicza twego.
18. Niech będzie ręka twoia nad mężem prawicy twoiéy, nad synem człowieczym, którego sobie zmocnił,
19. A nie odstąpimy od ciebie; zachoway nas przy żywocie, a imienia twego wzywać będziemy.
20. O Panie, Boże zastępów! nawróćże nas zasię; roziaśni nad nami oblicze twoie, a będziemy zbawieni.

Psalm LXXXI.


I. Upominawszy Dawid do chwały Pańskiéy lud Boży, przypomina ciężkości Egipskie, i wybawienie z nich, II. powtarza zakon Boży, i nieposłuszeństwo ich przypomina. III. Karanie za to przypomniawszy do pokuty wiedzie.
1. Przednieyszemu śpiewakowi na Gitthyth, Asafowi.
2. Wesoło śpiewaycie Bogu mocy naszéy; wykrzykaycie Bogu Iakubowemu.
3. Weźmicie psalm, przydaycie bęben, i wdzięczną harfę z lutnią.
4. Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
5. Albowiem iest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Iakubowego.
6. Na świadectwo[6] w Iózefie wystawił ie, kiedy był wyszedł przeciw ziemi Egipskiéy, kędym słyszał ięzyk, któregom nie rozumiał.
7. Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię iego, a ręce iego od dźwigania kotłów uwolnione.
8. Gdyś mię[7] w ucisku wzywał, wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u[8] wód poswarku. Sela.

9. Tedym rzekł: Słuchay, ludu móy! a oświadczę się[9] przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał,

  1. Ps. 77, 21. Ps. 78, 52.
  2. Ps. 44, 14. Ps. 79, 4.
  3. Ps. 44, 32.
  4. Ps. 72, 8.
  5. Izai. 5, 7.
  6. 2 Moy. 23, 17.
  7. 2 Moy. 14, 10.
  8. 2 Moy. 17, 7.
  9. 2 Moy. 20, 1. 2.