Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/624

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wieków; laska sprawiedliwości iest laska królestwa twego.
8. Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości; przetoż pomazał cię, o Boże! Bóg twóy oleykiem wesela nad uczestniki twoie.
9. Myrrą, Aloe, i Kassyą wszystkie szaty twoie pachną, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowych urobionych, nad te, którzy cię uweselaią.
10. Córki królewskie są między twemi zacnemi białemi głowami; stanęła małżonka po prawicy twoiéy w kosztowném złocie z Ofir.
11. Słuchayże córko, a obacz, i nakłoń ucha twego, a zapomni narodu twego, i domu oyca twoiego.
12. A zakocha się Król w piękności twoiéy, albowiem on iest Panem twoim; przetoż kłaniay się przed nim.
13. Tyryyczycy także[1] z upominkami przed obliczem twoiém kłaniać się będą, naybogatsi z narodów.
14. Wszystka zacność córki królewskiéy iest wewnątrz, a szaty iéy bramowane są złotem.
15. W odzieniu haftowanem przywiodą ią do Króla; także panny za nią, towarzyszki iéy, przywiodą do ciebie.
16. Przywiodą ie z weselem i z radością, a wnidą na pałac królewski.
17. Miasto oyców twych będziesz mieć syny twe, które postanowisz Książęty po wszystkiéy ziemi.
18. Wspominać będę imię twoie od każdego rodzaiu do rodzaiu dla tego cię narodowie wysławiać będą na wieki wieków.

Psalm XLVI.


Naucza Prorok, że Bóg z swoimi zawżdy przestawał, a oni obronie iego ufaiąc strachów się żadnych nie bali, ale bespieczeństwa z przytomności iego zażywali.
1. Przednieyszemu śpiewakowi z synów Korego na Alamot pieśń.
2. Bóg iest ucieczką i siłą naszą, ratunkiem we wszelkim ucisku naypewnieyszym.
3. Przetoż się bać nie będziemy, choćby się poruszyła ziemia, choćby się przeniosły góry w pośrzód morza;
4. Choćby zaszumiały, a wzburzyły się wody iego, i zatrzęsły się góry od nawałności iego. Sela.
5. Strumienie rzeki iego rozweselaią miasto Boże, nayświętsze z przybytków naywyższego.
6. Bóg iest w pośrodku iego, nie będzie poruszone; poratuie go Bóg zaraz z poranku.
7. Gdy się wzburzyli narodowie, a zatrząsnęły się królestwa, Pan wydał głos swóy, i rozpłynęła się ziemia.
8. Pan zastępów iest z nami; twierdzą wysoką iest nam Bóg Iakubów. Sela.
9. Póydźcie, oglądaycie sprawy Pańskie, iakie uczynił spustoszenie na ziemi;
10. Który uśmierza woyny aż do kończyn ziemi, łuk kruszy, i oręże łamie, a wozy ogniem pali,
11. Mówiąc: Uspokoycie się, a wiedzcie, żem Ia Bóg; będę wywyższony między narody, będę wywyższony na ziemi.
12. Pan zastępów z nami; twierdzą wysoką iest nam Bóg Iakubów. Sela.

Psalm XLVII.


Izraelczycy upominaią Pogany do chwalenia Boga, iż im okoliczne narody podbił, ziemię Chananeyską podał, i narody do Chrystusa Pana powołać postanowił.
1. Przednieyszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń.
2. Wszyscy narodowie klaskaycie rękoma, wykrzykaycie Bogu głosem wesela.
3. Albowiem Pan naywyższy, straszny, iest Królem wielkim nad wszystką ziemią.
4. Podbiia ludzie pod moc naszę, a narody pod nogi nasze.
5. Obrał nam za dziedzictwo nasze chwałę Iakuba, którego umiłował. Sela.
6. Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.

7. Spiewaycież Bogu, śpiewaycie; śpiewaycież Królowi naszemu, śpiewaycie.

  1. Ps. 72, 10.