Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/266

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

44. I Ceila, i Achzyb, i Maresa, miast dziewięć, i wsi ich;
45. Akkaron, i miasteczku iego, i wioski iego;
46. Od Akkaronu aż do morza wszystko, co leży po bok Asotu, i ze wsiami ich;
47. Azot, miasteczka iego, i wsi iego; Gaza, miasteczka iego, i wsi iego, aż do potoku Egipskiego, i morze wielkie za granicą iego.
48. A na górze leżą Sam, i Ieter, i Soko;
49. I Dana, i Karyatsenna, które iest Dabir;
50. I Anab, i Istemo, i Anim;
51. I Gosen, i Holon, i Gilo, miast iedenaście, i wsi ich;
52. Arab, i Duma, i Esaan;
53. I Ianum, i Bet Tafua, i Afeka;
54. I Chumta, i Karyat Arbe, a toć iest Hebron, i Syor, miast dziewięć, i wsi ich.
55. Maon, Karmel, i Zyf, i Iuta;
56. I Iezrael, i Iukiedam, i Zanoe;
57. Kain, Gabaa, i Tamna, miast dziesięć, i wsi ich.
58. Halhul, Betsur, i Giedor;
59. I Maret, i Bet Anoth, i Eltekon, miast sześć, i wsi ich.
60. Karyat Baal, które iest Karyathyarym, i Rabba, miasta dwa, i wsi ich.
61. A na puszczy: Bet Araba, Meddyn, i Sechacha;
62. I Nebsan, i miasto Soli, i Engaddy, miast sześć, i wsi ich.
63. Ale Iebuzeyczyka, obywatela Ieruzalemskiego, nie mogli synowie Iudowi wypędzić; przetoż mieszkał Iebuzeyczyk z syny Iuda w Ieruzalem aż do dnia tego.

ROZDZIAŁ XVI.
I. Dział pokolenia Iózefowego ogółem 1 — 4. II. a Efraimów z osobna 5 — 10.

Padł téż los synom Iózefowym od Iordanu ku Ierychu przy wodach Ierycha na wschód słońca, puszcza, która idzie od Ierycha przez górę Bethel.
2. A wychodzi od Bethel do Luzy, a idzie do granicy Archy do Attarot.
3. Potym się ciągnie ku morzu do granicy Iaflety, aż do granicy Bet Horonu dolnego, i aż do Gazer, a kończy się aż u morza.
4. I wzięli dziedzictwo synowie Iózefowi, Manase i Efraim.
II. 5. A była granica synów Efraimowych według domów ich; była mowię granica dziedzictwa ich na wschód słońca od Attarot Adar aż do Bet Horon wyższego.
6. I wychodzi ta granica do morza od Machmeta ku północy, a idzie kołem ta granica pod wschód słońca do Thanat Selo, i przechodzi ią od wschodu aż do Ianoe;
7. I ciągnie się od Ianoe do Attarot i Naaratha, a przychodzi do Ierycha, a wychodzi ku Iordanowi.
8. Od Tafua bieży ta granica ku zachodowi do potoku Kana, a kończy się przy morzu. Toć iest dziedzictwo pokolenia synów Efraimowych według domów ich.[1]
9. Miasta téż oddzielone synom Efraimowym były w pośrzod dziedzictwa synów Manasesowych, wszystkie miasta i wsi ich.
10. I nie wygnali Chananeyczyka, mieszkaiącego w Gazer; i mieszkał Chananeyczyk w pośrzodku Efraimitów aż do dnia tego, i hołdował im, dań dawaiąc.[2]

ROZDZIAŁ XVII.
I. Dział pokolenia Manasesowego 1. 2. II. i córek Salfaadowych 3 — 13. III. Skargi synów Iózefowych o dział ich z odpowiedzią Iozuego 14 — 18.

Padł téż los pokoleniu Manasesowemu, (bo on iest pierworodny Iózefów.) Machyrowi pierworodnemu Manasesowemu, oycu Galaada, przeto, że był mężem walecznym, i dostał mu się Galaad i Basan.
2. Dostało się téż innym synom Manasesowym według domów ich, synom Abiezer, i synom Helek, i synom Esryel, i synom Sychem, i synom Heler, i synom Semida. Cić są synowie Manasesowi, syna Iózefowego, męszczyzny według domów ich.[3]

II. 3. Ale Salfaad, syn Heferów, syna Galaadowego, syna Machyrowego, syna Manasesowego, nie miał

  1. Ioz. 17, 9.
  2. Sędź. 1, 29.
  3. 4 Moy. 26, 29. 30.