Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/263

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

towie i Gadytowie wzięli dziedzictwo swoie, które im dał Moyżesz[1] za Iordanem na wschód słońca, iako im dał Moyżesz, sługa Pański;
9. Od Aroer, które iest nad brzegiem potoku Arnon, i miasto, które iest w pośrzod potoku, i wszystkę równinę Medeba aż do Dybon;
10. I wszystkie miasta Sehona, Króla Amorreyskiego, który królował w Hesebon, aż do granicy synów Ammonowych;
11. Także Galaad, i granice Gessurytów, i Machatytów, i wszystkę górę Hermon, i wszystko Basan aż do Salecha:
12. Wszystko królestwo Oga w Basan, który królował w Astarot, i w Edréy; ten był pozostał z Refaimitów, a pobił ie Moyżesz, i wygładził ie.
II. 13. Ale nie wygnali synowie Izraelscy Gessurytów i Machatytów; przetoż mieszkał Gessur i Machat w pośrzod Izraelczyków aż do dnia tego.
14. Tylko[2] pokoleniu Lewi nie dał dziedzictwą; ofiary ogniste Pana Boga Izraelskiego, są dziedzictwem iego, iako mu powiedział Bóg.
III. 15. A tak oddał Moyżesz pokoleniu synów Rubenowych dziedzictwo według familii ich.
16. I była granica ich od Aroer, które iest nad brzegiem potoku Arnon, i miasto, które iest w pośrzod potoku, i wszystkę równinę ku Medeba.
17. Hesebon, i wszystkie miasta iego, które były w równinie; Dybon i Bamat Baal, i Bet Baal Meon;
18. I Iassa, i Cedymot, i Mefaat;
19. I Karyathaim, i Sebama, i Saratasar na górze w dolinie,
20. I Betfegor, i Asdod,[3] Fasga, i Betiesymot,
21. Wszystkie téż miasta w równinie, i wszystko królestwo Sehona, Króla Amorreyskiego, który królował w Hesebon, którego zabił Moyżesz, i Książęta Madyańskie Ewi,[4] i Recew, i Sur, i Hur, Reba; Książęta Sehonowe, obywatele ziemi.
22. I Balaama, syna Beorowego, wieszczka, zabili synowie Izraelscy mieczem z innymi pobitymi.
23. Była tedy granica synów Rubenowych Iordan z granicami swemi. Toć iest dziedzictwo synów Rubenowych według domów ich, miast i wsi ich.
24. Dał téż Moyżesz pokoleniu Gad, synom Gadowym, według domów ich dziedzictwo.
25. A były ich granice Iazer i wszystkie miasta Galaad, i połowę ziemi synów Ammonowych aż do Aroer, które iest przeciw Rabba;
26. I od Hesebon aż do Ramat Massa i Betonim, a od Mahanaim aż do granicy[5] Dabir.
27. W dolinie téż Betaram, i Betnimra, i Sochot, i Safon, ostatek królestwa Sehona, Króla Hesebońskiego, Iordan i pogranicze iego aż do końca morza Cynneret za Iordanem na wschód słońca.
28. Toć iest dziedzictwo synów Gad według domów ich, miast i wsi ich.
29. Nad to dał Moyżesz osiadłość połowie pokolenia Manasesowego, i była ta połowa pokolenia synów Manasesowych według domów ich.
30. Była granica ich od Mahanaim wszystko Basan i wszystko krolestwo Oga, Króla Basańskiego, i wszystkie wsi Iairowe, które są w Basan, sześćdziesiąt miast.
31. I połowę Galaad, i Astarot, i Edréy, miasta królestwa Oga w Basan, dał synom Machyra, syna Manasesowego, połowie synów Mamyrowych według domów ich.
32. Teć są osiadłości, które podzielił Moyżesz w polach Moabskich za Iordanem przeciw Ierychu na wschód słońca.
33. Ale pokoleniu Lewi nie dał Moyżesz dziedzictwa; bo Pan, Bóg Izraelski, sam iest dziedzictwem ich, iako im powiedział.[6]

ROZDZIAŁ XIV.
I. Przedmowa o podziale ziemi z téy strony Iordanu 1 — 5. II. Kaleb sobie Hebron dziedziczném prawem uprosił 6 — 15.

A toć iest, co dziedzictwem wzięli

  1. 4 Moy. 32, 33.
  2. 4 Moy. 18, 20. 24. 5 Moy. 18, 2.
  3. 5 Moy. 3, 17.
  4. 4 Moy. 31, 8.
  5. Ioz. 10, 39.
  6. 4 M. 18, 20. 21. 5 Moy. 10, 9. r. 18, 2. Ezech. 44, 28.