Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1270

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
List pierwszy powszechny S. Piotra Apostoła.


ROZDZIAŁ I.


 I. Wysławia łaskę Bożą w Chrystusie nam pokazaną 1 — 6. II. którą przyimuiemy wiarą, a posiadamy nadzieią 7 — 9. III. o któréy Prorocy przepowiadali 10 — 14. IV. Upomina, aby wierni świat i pierwszy żywot swóy opuściwszy, Bogu się przypodobali 15 — 26.
Piotr, Apostoł Iezusa Chrystusa, przychodniom rozproszonym w Poncie, w Galacyi, w Kapadocyi, w Azyi, i w Bitynii;
 2. Wybranym według przeyrzenia Boga oyca przez poświęcenie Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwi Iezusa Chrystusa. Łaska wam[1] i pokóy niech się rozmnoży.
 3. Błogosławiony niech będzie[2] Bóg i oyciec Pana naszego Iezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywéy przez zmartwychwstanie Iezusa Chrystusa od umarłych,
 4. Ku dziedzictwu nieskazitelnemu i niepokalanemu i niezwiędłemu, w niebiesiech dla was zachowanemu,
 5. Którzy mocą Bożą strzeżeni bywacie przez wiarę ku zbawieniu, które zgotowane iest, aby było obiawione czasu ostatecznego.
 6. W czém weselicie się teraz[3] maluczko, (ieźliże potrzeba) zasmuceni w rozmaitych pokusach,
 II. 7. Aby doświadczenie wiary waszéy daleko droższe niż złoto, które ginie, którego iednak przez[4] ogień doświadczaią, znalezione było wam ku chwale, i ku czci i ku sławie w obiawienie Iezusa Chrystusa,
 8. Którego[5] nie widziawszy, miłuiecie; którego teraz nie widząc, wszakże weń wierząc, weselicie się radością niewymowną i chwalebną,
 9. Odnosząc koniec[6] wiary waszéy, zbawienie dusz.]
 III. 10. O któré zbawieniu wywiadowali się i badali się Prorocy, którzy o téy łasce, która na was przyiść miała, prorokowali,
 11. Badaiąc się, na który albo na iaki czas obiawiał Duch Chrystusów, który w nich był, świadcząc pierwéy o utrapieniach, które miały przyiść na Chrystusa, i o wielkiéy zatém chwale.
 12. Którym obiawiono iest, iż nie[7] samym sobie, ale nam tém usługowali, co wam teraz zwiastowano przez te, którzy wam kazali Ewangielią przez Ducha swiętego z nieba zesłanego, na które rzeczy pragną patrzyć Aniołowie.
 13. Przetoż przepasawszy biodra[8] myśli waszéy, i trzeźwymi będąc, dośkonałą mieycie nadzieię ku téy łasce, która wam dana będzie w obiawienie Iezusa Chrystusa,
 14. Iako synowie posłuszni, którzy się nie przypodobywacie przeszłym w nieumieiętności waszéy pożądliwościom;
 IV. 15. Ale iako ten, który was powołał, święty iest, i wy bądźcie[9] świętymi we wszelkiém obcowaniu,
 16. Dla tego, że napisano: Swiętymi[10] bądźcie, iżem ia iest święty.
 17. A ponieważ oycem nazywacie tego, który bez[11] braku osób każdego sądzi według uczynku, patrzcież, abyście w boiaźni czas pielgrzymowania waszego trawili,
 18. Wiedząc, iż nie[12] skazitelnemi rzeczami, śrebrem albo złotém, wykupieni iesteście od marnego obcowania waszego, od oyców podanego,

 19. Ale drogą krwią, iako[13] Baranka niewinnego i niepokalanego Chrystusa;

  1. ↑ Gal. 1, 3. 2 Piotr. 1, 2.
  2. ↑ 2 Kor. 1, 3.
  3. ↑ 2 Kor. 4, 17. 1 Piotr. 5, 10.
  4. ↑ Przy. 17, 3.
  5. ↑ Ian. 20, 29. 2 Kor. 5, 7.
  6. ↑ Rzym. 6, 22.
  7. ↑ Ian. 4, 38.
  8. ↑ Łuk. 12, 35. Efez. 6, 14.
  9. ↑ Łuk. 1, 75. 2 Kor. 7, 1.
  10. ↑ 3 Moy. 11, 44. r. 19, 2. r. 20, 7.
  11. ↑ 2 Kor. 19, 7. Iob. 34, 19. Dzie. 10, 34. Rzym. 2, 21. Gal. 2, 6. Efez. 6, 9. Kol. 3, 25.
  12. ↑ Mark. 10, 45. 1 Kor. 6, 20. r. 7, 23.
  13. ↑ Żyd. 9, 14. 1 Ian. 1, 7. Obiaw. 1, 3.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Biblia_Gdańska_wyd.1840.pdf/1270&oldid=2775512”