rzekaiąc nad nędzami waszemi, które przyidą.
2. Bogactwo wasze zgniło, a szaty wasze mole zgryzły.
3. Złoto wasze i śrebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie na świadectwo przeciwko wam, i poźrze ciała wasze iako ogień; zgromadziliście skarb na ostatnie dni.
4. Oto, zapłata[1] robotników, którzy żęli krainy wasze, od was zatrzymana woła, a wołania żeńców weszły do uszu Pana zastępów.
5. Żyliście w roskoszach[2] na ziemi i buialiście; wytuczyliście serca wasze, iako na dzień zabiiania ofiar.
6. Potępiliście, zamordowaliście sprawiedliwego, a nie sprzeciwia się wam.
II. 7. Przetoż, bracia! bądźcie cierpliwymi aż do przyiścia Pańskiego. Oto, oracz oczekiwa drogiego pożytku ziemi, cierpliwie go oczekiwaiąc, ażby otrzymał deszcz ranny i wieczorny.
8. Bądźcież i wy[3] cierpliwymi, a utwierdzaycie serca wasze; albowiem się przybliża przyiście Pańskie.
9. Nie wzdychaycie iedni przeciwko drugim, bracia! abyście nie byli osądzeni. Oto, sądzia iuż przede drzwiami stoi.
10. Bierzcie na przykład, bracia moi! utrapienia i cierpliwości[4] Proroki, którzy mówili w imieniu Pańskiém.
11. Oto, za błogosławione mamy te, którzy cierpieli. O cierpliwości[5] Iobowéy słychaliście, i koniec Pański widzieliście, iż wielce miłosierny iest Pan i litościwy.
III. 12. A przed wszystkiemi rzeczami, bracia moi! nie[6] przysięgaycie ani przez niebo, ani przez ziemię, ani żadną inszą przysięgą; ale niech będzie[7] mowa wasza: Tak, tak; i Nie, nie; abyście w obłudę nie wpadli.
IV. 13. Iest kto utrapiony między wami, niechże się modli; iest kto dobréy myśli, niechayże śpiéwa.
14. Choruie kto między wami, niechże zawoła Starszych zborowych, a niech się modlą za nim, pomazuiąc[8] go oleykiem w imieniu Pańskiém;
15. A modlitwa[9] wiary uzdrowi chorego, i podniesie go Pan; a ieźliby się grzechu dopuścił, będzie mu odpuszczono.
16. Wyznawaycie iedni przed drugimi upadki, a modlcie się iedni za drugimi, abyście byli uzdrowieni. Wiele może uprzeyma modlitwa sprawiedliwego.
17. Eliasz był[10] człowiek tymże biedom poddany, iako i my, a modlitwą modlił się, żeby deszcz nie padał; i nie padał deszcz na ziemię trzy lata i sześć miesięcy.
18. I zaś się modlił, a wydało niebo deszcz, i ziemia zrodziła owoce swoie.
19. Bracia! ieźliby się kto z was obłądził od prawdy, a nawróciłby go[11] kto,
20. Niechże wie, że ktoby odwrócił grzesznika od błędnéy drogi iego, zachowa duszę od śmierci, i zakryie mnóstwo[12] grzechów.
