Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1223

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

II. 13. Przetoż proszę, abyście nie słabieli dla ucisków moich za was, co iest chwałą waszą.
III. 14. Dla tego skłaniam kolana swoie przed oycem Pana naszego Iezusa Chrystusa.
15. Z którego się wszelka rodzina na niebie i na ziemi nazywa;
16. Aby wam dał według bogactwa chwały swéy, żebyście byli mocą[1] utwierdzeni przez Ducha iego we wnętrznym człowieku;
17. Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w sercach waszych;
18. Żebyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani będąc, mogli doścignąć ze wszystkimi Swiętymi, która iest szerokość, i długość, i głębokość i wysokość;
19. I poznać miłość Chrystusowę przewyższaiącą wszelką znaiomość, abyście napełnieni byli wszelaką zupełnością Bożą.
20. A temu, który może nade wszystko uczynić daleko obficiéy, niżeli prosimy albo myślimy, według onéy mocy, która skuteczna iest w nas;
21. Temu[2] niech będzie chwała w kościele przez Chrystusa Iezusa po wszystkie czasy na wieki wieków. Amen.]

ROZDZIAŁ IV.


I. W tych trzech ostatnich rozdziałach są nauki o żywocie pobożnym, a w tym upomnienie do pilnowania wezwania swego, i do spólnéy zgody 1 — 6. II. Bóg dla tego różne dary dawa, aby był budowany kościół Boży 7 — 16. III. odwodzi od próżności niewiernych 17 — 24. IV. od kłamstwa 25 — 28. V. i od plugawych mów 29 — 32.
Proszę was tedy ia więzień w Panu, abyście chodzili tak, iako[3] przystoi na powołanie, którém iesteście powołani;
2. Ze wszelaką pokorą i cichością i z nieskwapliwością, znosząc iedni drugich w miłości,
3. Staraiąc się, abyście zachowali iedność ducha w zwiąsce pokoiu.
4. Iedno iest ciało i ieden duch, iako téż iesteście powołani w iednéy nadziei powołania waszego.
5. Ieden[4] Pan, iedna wiara, ieden chrzest;
6. Ieden Bóg i oyciec wszystkich, który iest nade wszystko i po wszystkich i we wszystkich was.]
II. 7. Lecz każdemu z nas dana iest łaska według miary daru[5] Chrystusowego.
8. Dla tego pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł poimane więźnie i dał dary ludziom.[6]
9. Ale[7] to, że wstąpił, cóż iest, iedno iż pierwéy był zstąpił do nayniższych stron ziemi?
10. A który zstąpił, ten iest, który i wstąpił wysoko[8] nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko.
11. I tenże dał niektóre[9] Apostoły, a niektóre Proroki, a drugie Ewangielisty, drugie téż Pasterze i Nauczyciele.
12. Ku spoieniu Swiętych, ku pracy usługowania, ku budowaniu[10] ciała Chrystusowego;
13. Ażbyśmy się wszyscy zeszli w iedność wiary i znaiomości syna Bożego, w męża doskonałego, w miarę zupełnego wieku Chrystusowego,]
14. Abyśmy więcéy nie byli[11] dziećmi, chwieiącymi się i unoszącymi się każdym wiatrem nauki przez fortel ludzki, i przez chytrość podeścia błędem.
15. Ale szczérymi będąc w miłości, rośćmy[12] w onego we wszystkiém, który iest[13] głową, to iest w Chrystusa,
16. Z którego wszystko ciało przystoynie złożone i spoione we wszystkich stawach, przez które ieden członek drugiemu posiłku dodawa przez moc, która iest w każdym członku, według miary iego wzrost ciału należący bierze ku budowaniu samego siebie w miłości.

III. 17. To tedy mówię, i oświadczam się przez Pana, abyście iuż więcéy nie postępowali, iako insi

  1. Efez. 6, 10.
  2. Rzym. 16, 27. 1 Piotr. 5, 11.
  3. Fil. 1, 27. Kol. 1, 10. 1 Tess. 2, 12.
  4. Mal. 2, 10. Mark. 12, 29. 1 Kor. 8, 6.
  5. Rzym. 12, 3. 1 Kor. 12, 11. 2 Kor. 10, 13.
  6. Ps. 68, 19.
  7. Ian. 3, 13.
  8. Mark. 16, 19.
  9. 1 Kor. 12, 28.
  10. Efez. 1, 23.
  11. 1 Kor. 14, 20.
  12. Kol. 1, 10.
  13. Efez. 1, 22. r. 5, 23. Kol. 1, 18.