się, mówili: Ci się młodém winem popili.]
14. A stanąwszy Piotr z iedenaścią, podniósł głos swóy, i przemówił do nich: Mężowie Iudscy, i wszyscy, którzy mieszkacie w Ieruzalemie! niech wam to iawno będzie, a przyimiycie w uszy słowa moie.
15. Albowiem nie są ci, iako wy mniemacie, piiani, gdyż dopiero iest trzecia na dzień godzina.
IV. 16. Aleć to iest ono, co przepowiedziano przez Proroka[1] Ioela:
17. I będzie w ostateczne[2] dni, (mówi Bóg:) Wyleię z Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą, a starcom waszym sny się śnić będą.
18. Nawet w oneż dni na sługi moie i na służebnice moie wyleię z Ducha mego, i będą prorokować;
19. I ukaże cuda na niebie wzgórę, i znamiona na ziemi nisko, krew, ogień, i parę dymu.
20. Słońce[3] się obróci w ciemność, a księżyc w krew, przed tém niż przyidzie on dzień Pański wielki i znaczny.
21. I stanie się, że ktobykolwiek wzywał[4] imienia Pańskiego, zbawion będzie.
V. 22. Mężowie Izraelscy! słuchaycie słów tych Iezusa onego Nazareńskiego męża, od Boga wsławionego u was mocami i cudami, i znamionami, które czynił Bóg przezeń w pośrzodku was, iako i wy sami wiecie;
23. Tego za ułożoną radą i przeyrzeniem Bożém wydanego wziąwszy a przez ręce[5] niezbożników ukrzyżowawszy, zabiliście.
24. Którego[6] Bóg wzbudził, rozwiązawszy boleści śmierci, iakoż była to nie podobna, aby od niéy miał bydź zatrzymany.
25. Albowiem o nim mówi Dawid: Upatrowałem[7] zawsze Pana przed obliczem moiém; bo mi iest po prawicy, abym nie był wzruszony.
26. Przetoż rozweseliło się serce moie, i rozradował się ięzyk móy, nad to i ciało moie odpoczynie w nadziei;
27. Albowiem nie zostawisz duszy moiéy w piekle, a nie dasz świętemu twoiemu oglądać skażenia.
28. Oznaymiłeś mi drogi żywota, a napełnisz mię radością przed obliczem twoiém.
29. Mężowie bracia! mogę bezpiecznie mówić do was o Patryarsze Dawidzie, żeć[8] umarł i pogrzebiony iest, a grób iego iest u nas aż do dnia dzisieyszego.
30. Będąc tedy[9] Prorokiem, i wiedząc, że mu się Bóg obowiązał przysięgą, iż z owocu biódr iego według ciała miał wzbudzić Chrystusa, a posadzić na stolicy iego.
31. To przeglądaiąc, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusowém, iż nie została dusza iego w piekle, ani[10] ciało iego widziało skażenia.
32. Tegoż Iezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy[11] iesteśmy świadkami.
33. Prawicą tedy Bożą będąc[12] wywyższony, a obietnicę Ducha świętego wziąwszy od oyca, wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.
34. Albowiemci Dawid nie wstąpił do nieba, lecz sam powiada: Rzekł[13] Pan Panu memu, siedź po prawicy moiéy,
35. Aż położę nieprzyiacioły[14] twoie podnóżkiem nóg twoich.
36. Niechayże tedy wie zapewne wszystek dom Izraelski, że go Bóg i Panem i Chrystusem uczynił, tego Iezusa, któregoście wy ukrzyżowali.
VI. 37. A to słysząc, przerażeni są na sercu, i rzekli do Piotra i do innych Apostołów: Cóż mamy czynić[15] mężowie bracia?
38. Tedy Piotr rzekł do nich: Pokutuycie, a ochrzciy się każdy z was w imieniu Iezusa Chrystusa na odpu-
- ↑ Ioel. 2, 28.
- ↑ Izai. 44, 3. Ezech. 36, 27. Zach. 12, 10. Dzie. 21, 9.
- ↑ Ioel. 2, 31. r. 3, 15. Amos. 8, 9. Mich. 3, 6.
- ↑ Rzym. 10, 13.
- ↑ Dzie. 5, 30.
- ↑ Dzie. 10, 40. r. 13, 30.
- ↑ Ps. 16, 8.
- ↑ 1 Król. 2, 10.
- ↑ Ps. 132, 11.
- ↑ Ps. 16, 10. Dzie. 13, 35.
- ↑ Ian. 15, 27. Dzie. 1, 8.
- ↑ Mark. 16, 19. Filip. 2, 9.
- ↑ Ps. 110, 1. Matt. 22, 44.
- ↑ 1 Kor. 15, 25.
- ↑ Łuk. 3, 10. Dzie. 9, 6. r. 16, 30.
