Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1129

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Piotr w pośrzodku uczniów, rzekł: (A był poczet osób wespół zgromadzonych około sta i dwudziestu.)
 16. Mężowie bracia! musiało się wypełnić ono pismo, które opowiedział Duch święty przez usta[1] Dawidowe o Iudaszu, który był wodzem tych,[2] co poimali Iezusa;
 17. Bo był policzony[3] z nami, i dostał był cząstki tego usługowania.
 VI. 18. Tenci wprawdzie otrzymał rolą[4] z zapłaty niesprawiedliwości, a obiesiwszy się,[5] rozpukł się na poły, i wypłynęły wszystkie wnętrzności iego.
 19. I było to iawno wszystkim mieszkaiącym w Ieruzalemie, tak iż nazwano onę rolą własnym ich ięzykiem Akieldama, to iest, rola krwi.
 20. Albowiem napisano w księgach Psalmów: Niechay będzie mieszkanie[6] iego puste, a niech nie będzie, ktoby w niém mieszkał, a biskupstwo iego niech[7] weźmie inny.
 21. Potrzeba[8] tedy, aby ieden z tych mężów, którzy z nami bywali po wszystek czas, którego Pan Iezus przebywał między nami,
 22. Począwszy od chrztu Ianowego, aż do tego dnia, którego iest wzięty wzgórę od nas, był z nami świadkiem zmartwychwstania iego.
 VII. 23. I postawili dwu: Iózefa, którego zwano Barsabaszem, którego téż nazywano Iustem, i Macieia.
 24. A modląc się mówili: Ty Panie! który znasz serca[9] wszystkich, okaż z tych dwu iednego, któregoś obrał;
 25. Aby przyiął cząstkę usługowania tego, i Apostolstwa, z którego wypadł Iudasz, aby odszedł na mieysce swoie.
 26. I rzucili losy ich. I padł los na Macieia; a przyłączony iest spólném zdaniem do iedenastu Apostołów].

ROZDZIAŁ II.
 I. Duch święty w ognistych ięzykach zstąpił na Apostoły 1 — 7. II. którzy różnymi ięzykami mówili 8 — 12. III. potwarz piiaństwa Piotr Ś. zniósł 13 — 15. IV. a dawszy o wszystkiém sprawę 16 — 21. V. Iezusa Mesyaszem bydź uczył 22 — 36. VI. słuchaczom do pokuty usługował 37 — 40. VII. na co się ich do trzech tysięcy nawróciło 41 — 47.

A gdy przyszedł[10] dzień pięćdziesiąty, byli wszyscy iednomyślnie pospołu.
 2. Tedy się stał z prędka[11] z nieba szum, iakoby przypadaiącego wiatru gwałtownego, i napełnił wszystek dom kędy siedzieli.
 3. I ukazały się im rozdzielone ięzyki na kształt ognia, który usiadł na każdym z nich.
 4. I napełnieni[12] są wszyscy Duchem świętym, a poczęli mówić innymi ięzykami, iako im Duch on dawał wymawiać.
 5. A byli w Ieruzalemie mieszkaiący Żydowie, mężowie nabożni z każdego narodu tych, którzy są pod niebem.
 6. A gdy się stał ten głos, zeszło się mnóstwo ludzi, i strwożyli się, że ie słyszał każdy z nich mówiące własnym ięzykiem swoim.
 7. I zdumiewali się wszyscy, i dziwowali się, mówiąc iedni do drugich: Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galileyczycy?
 II. 8. A iakoż my od nich słyszymy każdy z nas swóy własny ięzyk, w którymeśmy się urodzili?
 9. Partowie i Medowie, i Elamitowie, i którzy mieszkamy w Mesopotamii, w Iudskiéy ziemi, i w Kappadocyi, w Poncie, i w Azyi;
 10. W Frygii, i w Pamfylii, i w Egipcie, i w stronach Libyi, która iest podle Cyreny, i przychodniowie Rzymscy; Żydowie, i nowonawróceni;
 11. Kreteńczycy, i Arabczycy; słyszymy ich, mówiących ięzykami naszymi wielkie sprawy Boże.
 12. I zdumiewali się wszyscy, i dziwowali się, mówiąc ieden do drugiego: Cóż to wżdy ma bydź?

 III. 13. Lecz drudzy naśmiewaiąc

  1. ↑ Ps. 41, 10. Matt. 26, 21. Ian. 13, 18.
  2. ↑ Matt. 26, 48. Ian. 18, 3.
  3. ↑ Matt. 10, 4. Łuk. 6, 16.
  4. ↑ Matt. 27, 10.
  5. ↑ Matt. 27, 5.
  6. ↑ Ps. 69, 26.
  7. ↑ Ps. 109, 8.
  8. ↑ Dzie. 6, 3.
  9. ↑ 1 Sam. 16, 7. Ps. 7, 10. Ier. 11, 20. r. 17, 10. r. 20, 12. Łuk. 16, 15.
  10. ↑ 3 Moy. 23, 16. Dzie. 1, 14.
  11. ↑ Ioel. 2, 28. Zach. 12, 10.
  12. ↑ Dzie. 10, 44. 46. r. 11, 15. r. 19, 6.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Biblia_Gdańska_wyd.1840.pdf/1129&oldid=2776022”