Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1120

 17. Toć wam przykazuię, abyście się spółecznie miłowali.
 IV. 18. Ieźli was świat^[1] nienawidzi, wiedzcie, żeć mię pierwéy, niżeli was, miał w nienawiści.
 19. Byście^[2] byli z świata, świat, co iest iego, miłowałby; lecz iż nie iesteście z świata, alem ia was wybrał z świata, przetoż was świat nienawidzi.
 V. 20. Wspomniycie na słowo, którem ia wam powiedział: Nie iest sługa^[3] większy nad pana swego. Ieźlić mię prześladowali, i was prześladować będą; ieźli słowa moie zachowywali, i wasze zachowywać będą.
 21. Aleć wam^[4] to wszystko czynić będą dla imienia mego, iż nie znaią onego, który mię posłał.
 22. Bym był nie przyszedł, a nie mówił im, nie mieliby grzechu; lecz teraz niemaią wymówki z grzechu swego.
 23. Kto mnie nienawidzi, i oyca mego nienawidzi.
 24. Bym był tych uczynków nie czynił między nimi, których żaden^[5] inszy nie czynił, grzechuby nie mieli; lecz teraz i widzieli i nienawidzieli i mnie i oyca mego.
 25. Ale iżby się wypełniło słowo, które iest w zakonie ich napisano: Że mię darmo mieli^[6] w nienawiści.
 26. A gdy przyidzie on^[7] pocieszyciel, którego ia wam poślę od oyca, duch prawdy, który od oyca przychodzi, on o mnie świadczyć będzie.
 27. Ale^[8] i wy świadczyć będziecie; bo ze mną od początku iesteście.

ROZDZIAŁ XVI.

 I. Pan prześladowanie przepowiada 1 — 6. II. pocieszyciela obiecuie 7. III. urząd iego opisuie 8 — 9. IV. utrapienia wiernych do rodzącéy przyrównywa 20 — 22. V. do modlitwy napomina 23 — 33.

Tomci wam powiedział, abyście się nie gorszyli.
 2. Wyłączać was będą z bożnic; owszem przyidzie godzina, że wszelki, który was zabiie, będzie mniemał, że Bogu posługę czyni.
 3. A toć wam uczynią, iż nie poznali^[9] oyca ani mnie.
 4. Alemci wam to powiedział, abyście, gdy przyidzie ta godzina^[10], wspomnieli na to, żem ia wam opowiedział; a tegom wam z początku^[11] nie powiadał, bom był z wami.]
 5. Lecz teraz idę do onego, który mię^[12] posłał, a żaden z was nie pyta mię: Dokąd idziesz?
 6. Ale żem wam to powiedział, smętek napełnił serce wasze.
 II. 7. Lecz ia wam prawdę^[13] mówię, wamci to pożyteczno, abym ia odszedł; bo ieźli nie odeydę, pocieszyciel on nie przyidzie do was, ale ieźli odeydę, poślę go do was.
 III. 8. A on przyszedłszy, będzie karał świat z grzéchu i z sprawiedliwości i z sądu;
 9. Z grzéchu mówię, iż nie uwierzyli we mnie;
 10. Z sprawiedliwości zasię, iż do oyca mego idę, a iuż mnie więcéy nie uyrzycie;
 11. A z sądu, iż Książę tego świata^[14] iuż iest osądzone.
 12. Mamci wam ieszcze wiele mówić, ale teraz znieść nie możecie.
 13. Lecz gdy przyidzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką^[15] prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie i przyszłe rzeczy wam opowie.
 14. On mię uwielbi; bo z mego weźmie a opowie wam.
 15. Wszystko, co ma^[16] oyciec, moie iest; dla tegom rzekł: Że z mego weźmie a wam opowie.]
 16. Maluczko, a nie uyrzycie mię, i zasię maluczko, a uyrzycie mię; bo ia idę do oyca.^[17]

 17. Mówili tedy niektórzy z uczniów iego między sobą: Cóż to iest co nam mówi: Maluczko, a nie uyrzycie mię, i zasię maluczko, a uyrzycie mię, a iż ia idę do oyca?

1. 1 Ian. 3, 13.
2. Ian. 17, 14.
3. Matt. 10, 24. Łuk. 6, 40.
4. Ian. 16, 3.
5. Ian. 10, 37.
6. Ps. 35, 19. r. 69, 5.
7. Łuk. 24, 49. Ian. 14, 26.
8. Dzie. 1, 8. r. 2, 33.
9. Ian. 15, 21.
10. Ian. 15, 21.
11. Matt. 9, 15.
12. Ian. 7, 33.
13. Ian. 8, 45. r. 14, 16. 26.
14. Ian. 12, 31. r. 14, 30. Kol. 2, 15.
15. Ian. 14, 26.
16. Ian. 17, 10.
17. Ian. 7, 33. r. 13, 33.