26. I rzekli mu znowu: Cóżci uczynił? Iakoż otworzył oczy twoie?
27. Odpowiedział im: Iużemci wam powiedział, a nie słyszeliście; przeczże ieszcze słyszeć chcecie? Izali i wy chcecie bydź uczniami iego?
28. Tedy mu złorzeczyli i rzekli: Ty bądź uczniem iego; aleśmy my uczniami Moyżeszowymi.
29. My wiemy, że Bóg do Moyżesza[1] mówił; lecz ten, zkądby był, nie wiemy.
30. Odpowiedział on człowiek i rzekł im: Toć zaprawdę rzecz dziwna, że wy nie wiecie, zkąd iest, a otworzył oczy moie.
31. A wiemy, iż Bóg[2] grzeszników nie wysłuchawa; ale ieźliby kto chwalcą Bożym był, i wolą iego czynił, tego wysłuchawa.
32. Od wieku nie słychano, aby kto otworzył oczy ślepo narodzonego.
33. Być ten nie był od Boga, nie mógłciby nic[3] uczynić.
34. Odpowiedzieli i rzekli mu: Tyś się wszystek w grzechach narodził, a ty nas uczysz? I wygnali go precz.
35. A usłyszawszy Iezus, iż go precz wygnali, i znalazłszy go, rzekł mu: Wierzyszże ty w syna Bożego?
IV. 36. A on odpowiedział i rzekł: A któż iest, Panie! abym weń wierzył?
37. I rzekł mu Iezus: I widziałeś go, i który[4] mówi z tobą, onci iest.
38. A on rzekł: Wierzę Panie! i pokłonił mu się.
39. I rzekł mu Iezus: Na sądemci ia przyszedł[5] na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby ślepymi[6] byli.
40. I usłyszeli to niektórzy z Faryzeuszów, którzy byli z nim, i rzekli mu: Izali i my ślepymi iesteśmy?
41. Rzekł im Iezus: Byście byli[7] ślepymi, nie mielibyście grzechu; lecz teraz mówicie, iż widziemy, przetoż grzech wasz zostawa.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi drzwiami do owczarni, ale wchodzi inędy, ten iest złodziey i zbóyca;
2. Lecz kto wchodzi drzwiami, ten pasterzem iest owiec,
3. Temu odźwierny otwiera, i owce słuchaią głosu iego, a on swoich własnych owiec z imienia[8] woła i wywodzie.
4. A gdy wypuści owce swoie, idzie przed nimi, a owce idą za nim; bo znaią głos iego.
5. Ale za cudzym nie idą, lecz uciekaią od niego; bo nie znaią głosu obcych.
6. Tę im przypowieść Iezus powiedział; lecz oni nie zrozumieli[9] tego, co im mówił.
7. Rzekł im tedy zasię Iezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, iżem ia iest[10] drzwiami owiec.
II. 8. Wszyscy, ile ich przedemną przyszło,[11] złodzieie są i zbóycy; ale ich nie słuchały owce.
9. Iamci iest drzwiami; ieźli kto przez mię wnidzie, zbawiony będzie, a wnidzie i wynidzie, a pastwisko znaydzie.
10. Złodziéy nieprzychodzi, iedno żeby kradł a zabiiał i tracił; iam przyszedł, aby żywot miały, i obficie miały.)
III. 11. Iam iest[12] on dobry pasterz; dobry pasterz duszę swoię kładzie za owce.
12. Lecz naiemnik, i ten, który nie iest pasterzem, którego nie są owce własne, widząc wilka przychodzącego, opuszcza owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce.
13. A naiemnik[13] ucieka, iż iest naiemnik i niema pieczy o owcach.
14. Iam iest on pasterz dobry, i znam[14] moie, a moie mię téż znaią.
