Strona:Balowe pantofelki.djvu/19

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   17   —

Uradowane z udałej wyprawy, rozebrały się ze swych pięknych sukienek, zdjęły bardzo zniszczone buciki, pochowały w kufrach wstążki, kwiaty i balowe rękawiczki i ułożyły się do snu.
Na drugi dzień, żołnierz ani słówkiem nie wydał się, że był razem z córkami królewskiemi na tańcach, chciał bowiem być jeszcze w tym przecudnym kryształowym pałacu, widzieć czarodziejskie ogrody i przejechać się łodzią po jeziorze.
Wieczorem powtórzyło się to samo, co i nocy poprzedniej, żołnierz nie wypił wina, udawał mocno uśpionego i oczekiwał wyjścia królewien, aby im towarzyszyć.
Trzeciego dnia pantofelki królewien były tak zdarte, że musiano im nowe postawić.
Król martwił się coraz bardziej