Strona:Bô Yin Râ - Księga miłości.djvu/34

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

zostało tylko przeniesione do czasu wczesnego dzieciństwa, gdyż piszący sami mieli tu jedynie wieści niejasne, przytem ten sposób przedstawienia rzeczy odpowiadał bardziej cudowności, jaką chcieli sprząc z dzieciństwem Mistrza. — — —
Atoli lata dziecięce Mistrza nie zawierały nic „cudownego“.
Był on dzieckiem, jak wszyscy jego współtowarzysze zabaw, a kiedy posiadł dość sił, aby pomagać ojcu w ciężkiem jego rzemiośle, nauczył się rzemiosła, jak każdy cieśla.
Atoli rozwój wewnętrzny pozostał ukryty, jak u każdego, kto jest jednego z nim rodu duchowego, i nie przeszkadzał mu bynajmniej w jego życiu zewnętrznem. — —
Jako człowiek ziemi nauczył się on pojmować swą moc duchową,